Quirinus Ignatius Maria Mok : Diferéncia entre lei versions
Cap resum de modificació |
Cap resum de modificació |
||
| Linha 2 : | Linha 2 : | ||
[[literatura occitana]]. |
[[literatura occitana]]. |
||
Nascut lo [[30 de julhet]] de [[1925]] a [[Amsterdam]], Kees Mok i fa sos estudis superiors de [[francés]] que perseguís a la Sorbona ([[París]]). Ensenhant a l'universitat d'Amsterdam tre [[1955]], es nomenat mèstre de conferéncias en 1968, annada de la publicacion de sa tèsi consacrada a l'estudi de las categorias morfologicas del genre e del nombre dins lo francés parlat de l'ora d'ara. De 1971 a 1988 ten la cadièra de [[lengas romanicas|lingüistica romanica]] a l'universitat de [[Lèida]]. |
Nascut lo [[30 de julhet]] de [[1925]] a [[Amsterdam]], Kees Mok i fa sos estudis superiors de [[francés]] que perseguís a la Sorbona ([[París]]). Ensenhant a l'universitat d'Amsterdam tre [[1955]], es nomenat mèstre de conferéncias en 1968, annada de la publicacion de sa tèsi consacrada a l'estudi de las categorias morfologicas del genre e del nombre dins lo francés parlat de l'ora d'ara. De 1971 a 1988 ten la cadièra de [[lengas romanicas|lingüistica romanica]] a l'universitat de [[Lèida (Olanda)|Lèida]]. |
||
Kees Mok aprofiècha dempuèi 1955 sos sejorns regulars en [[Peiregòrd]], [[Lengadòc]] e [[Provença]] per aprigondir sa coneissença dirècta de l'[[occitan]] contemporanèu. Perlonga aital sos trabalhs sus la lenga d'òc medievala (''Manuel pratique de morphologie de l'ancien occitan'', 1977) per de nombrosas enquistas de terren e consacra mai d'un article a cèrts aspèctes gramaticals dels escriches de [[Jansemin]], [[Anfós Daudet]], [[Joan Bodon]], [[Max Rouquette|Max Roqueta]] e [[Bernat Manciet]]. |
Kees Mok aprofiècha dempuèi 1955 sos sejorns regulars en [[Peiregòrd]], [[Lengadòc]] e [[Provença]] per aprigondir sa coneissença dirècta de l'[[occitan]] contemporanèu. Perlonga aital sos trabalhs sus la lenga d'òc medievala (''Manuel pratique de morphologie de l'ancien occitan'', 1977) per de nombrosas enquistas de terren e consacra mai d'un article a cèrts aspèctes gramaticals dels escriches de [[Jansemin]], [[Anfós Daudet]], [[Joan Bodon]], [[Max Rouquette|Max Roqueta]] e [[Bernat Manciet]]. |
||
Version del 3 junh de 2009 a 18.07
Quirinus Ignatius Maria Mok, dich Kees Mok, es un lingüista neerlandés, especialista de la literatura occitana.
Nascut lo 30 de julhet de 1925 a Amsterdam, Kees Mok i fa sos estudis superiors de francés que perseguís a la Sorbona (París). Ensenhant a l'universitat d'Amsterdam tre 1955, es nomenat mèstre de conferéncias en 1968, annada de la publicacion de sa tèsi consacrada a l'estudi de las categorias morfologicas del genre e del nombre dins lo francés parlat de l'ora d'ara. De 1971 a 1988 ten la cadièra de lingüistica romanica a l'universitat de Lèida.
Kees Mok aprofiècha dempuèi 1955 sos sejorns regulars en Peiregòrd, Lengadòc e Provença per aprigondir sa coneissença dirècta de l'occitan contemporanèu. Perlonga aital sos trabalhs sus la lenga d'òc medievala (Manuel pratique de morphologie de l'ancien occitan, 1977) per de nombrosas enquistas de terren e consacra mai d'un article a cèrts aspèctes gramaticals dels escriches de Jansemin, Anfós Daudet, Joan Bodon, Max Roqueta e Bernat Manciet. Nomenat en 1978 "Chevalier de la légion d'honneur" per son accion en favor del manten dels estudis franceses als Païses Basses, Kees Mok foguèt en 1981 cofondator e administrator, puèi secretari general (1984-1990), enfin president (1990-1993) de l'Associacion Internacionala d'Estudis Occitans (AIEO).
Moriguèt lo 12 d'agost de 2005 a Lèida (Païses Basses).