Clavèu (arquitectura) : Diferéncia entre lei versions
{{arquitectura}} |
mCap resum de modificació |
||
Linha 12 : | Linha 12 : | ||
{{arquitectura}} |
{{arquitectura}} |
||
[[Categoria: |
[[Categoria: Element d'arquitectura]] |
||
[[ca:Dovella]] |
[[ca:Dovella]] |
Version del 28 abril de 2009 a 07.27
En arquitectura e en engenhariá civila, lo clavèu (var. clavèl) es una pèça trapezoïdala utilizada dins la construccion d'arcs e de vòutas. Pòt èsser de pèira, e mai de brica o, dins lei construccions modèrnas, de betum renforçat (armat o pretesat).
Cada clavèu desvia la fòrça de la carga vèrs lei costats, en la transmetent progressivament fins ai pèças verticalas (lei pèdrechs) dau pielon que supòrta l'arc o la vòuta. Lei clavèus deis arcs reparton lo pes eficaçament e tiran lo melhor partit de la resisténcia a la pression de la pèira, coma dins lo cas deis arcas d'un pònt.
La fàcia superiora d'un clavèu se sòna extradòs e l'inferiora, intradòs; lei fàcias en contacte ambé lei clavèus vesins son lei liechs.
Entre lei clavèus, quauqueis uns an un nom especific:
- la clau es lo clavèu centrau, sovent decorat, plaçat adaut de l'arc o de la vòuta, e que se pausa en darrier, per "clavar"
- lei còntraclaus son lei dos clavèus vesins de la clau
- lei saumiers son lei dos clavèus inferiors, repausant sus lei pèdrechs.