Lac de Tiberiàs

Lac de Tiberiàs

Lo lac de Tiberiàs (ebrieu: Kinneret; arabi: Bahr al-Tabariyya), tanben nomenat lac de Galilèa, mar de Galilèa (dins los evangèlis), lac de Genesarèt o lac de Kinneret (de l'ebrieu kinnor, que significa «en forma de lira»), es un lac d'aiga doça plaçat al nòrd-èst d'Israèl al delà de 200 m jos lo nivèl de la mar e amb una superfícia de 144 km². Es travessat pel riu Jordan. Es situat a 250 mètres jol nivèl de la mar. Sus sas ribas se trapan mantun vilatges ligats a l'istòria del cristianisme (Tiberiàs, Cafarnaom, Betsaida, Magdala e d'autres) e foguèt lo teatre de nombroses episòdis de la vida evangèlica de Jèsus. Ric en peisses, es conegut per sas tempèstas violentas. Constituís actualament un recors idraulic important per lo país.De trabalhs de canalizacion an permetut lo provediment de las ciutats en aiga doça e l'irrigacion amb finalitats agricòlas, essencialament dins lo desèrt de Nèguev.

D'autras caracteristicas :

• Longor: 21 km
• Largor: 12 km
• Prigondor: entre 42 e 48 m
• Annalament: 700 milions m3 d'aiga recebuda e 500 milions de m3 d'aiga emetuda

Sus la riba oèst del lac foguèt bastida la ciutat de Tiberiàs, a 210 m jos lo nivèl de la mar. Capitala de Galilèa, foguèt fondada e bastida per Eròdes Antipas en onor de l'emperaire roman Tibèri. Es uèi una ciutat costièra de 31000 abitants, coneguda per sas fonts termalas de proprietats terapeuticas, ont i plòu mens de 50 jorns annalament e ont i fa 20º de temperatura mejana en ivèrn.

Ancianament i aviá a l'oèst las tribus de Isacar e Zabulon, e a l'èst la de Manasseh. Plini menciona una ciutat sus sa riba nomenada Tariquea e ditz que lo lac èra de còps que i a nomenat coma aquesta ciutat. Plaçat a la termièra entre Israèl e Siria, dempuèi l'ocupacion israeliana de las nautors de Golan, la riba orientala es complètament contrarotlada per aqueste estat, doncas Siria a perdut son accès al lac.