Fluvi Jaune : Diferéncia entre lei versions
| Linha 49 : | Linha 49 : | ||
=== Idrografia e inondacions === |
=== Idrografia e inondacions === |
||
{{veire| |
{{veire|Divagacions dau Fluvi Jaune}} |
||
== Istòria == |
== Istòria == |
||
Version del 26 abril de 2021 a 07.52
| Fluvi Jaune / Huanghe | |
|---|---|
 | |
| Caracteristicas | |
| Longor | 5 464 km |
| Bacin | ? |
| Bacin collector | Huanghe |
| Debit mejan | 2 571 m3⋅s-1 |
| Riu | |
| S'escampa dins | Mar Jaune |
| Geografia | |
| Païses traversats | China |
Lo Fluvi Jaune o Huanghe (chinés: 黃河 ) es per la longor lo segond fluvi de China après lo Yangzi e lo seisen al mond amb 5 464 km. Nais dins las Montanhas Bayan Har, dins la província chinesa de Qinghai situada a l'oèst de China, e raja a travèrs nòu províncias chinesas abans de se getar dins la Mar Jauna (Golf de Bohai). Lo bacin del Fluvi Jaune s'espandís per 1 900 km amb una extension nòrd-sud de 1 100 km. La superfícia totala del bacin es de 742,443 km2.
Etimologia
Geografia e idrologia
Fònts e cors
Per convencion, lo cors es devesit entre tres partidas. Lo cors superior se situa dins lei vaus dau Plan Tibetan onte se situa la fònt dau fluvi. Lo cors mejan comença a la sortida de Tibet e s'acaba a l'intrada dau Grand Plan de China dau Nòrd. Lo cors inferior se situa dins aqueu plan fins au Golf de Bohai.
Lei fònts
La fònt principala dau Fluvi Jaune es situada a 4 800 m dins lei Monts de Bayan Har, una cadena de montanhas dau nòrd-èst dau Plan Tibetan. Lo riu raja alora sus una distància de 350 km dins una vau relativament larga e plana que son altitud demenís lentament de 4 350 a 4 200 m. Es enquadrada per lei Monts Buqing au nòrd e per la cadena de Bayan Har au sud. Coma l'enclinason de la vau es febla, lo riu i a un traçat complèx amb plusors corbas. Se dirigís vèrs l'oèst per arribar ais lacs Gyaring e Ngoring que collèctan l'aiga eissit de divèrsei torrents e rius locaus.
Lo clima dins la premiera partida de la vau superiora dau Fluvi Jaune es eissuch, freg e ventós amb de precipitacions concentradas durant l'estiu. La vegetacion es de tipe aupenc ò estepic e la populacion es pauc nombrosa. Son activitat unica es lo norrigatge[1].
La vau superior
Après lo Lac Ngoring, lo riu quita lo Plan Tibetan en passant per un ensemble de gòrgas prefondas. Son cors es en partida dictat per la preséncia dei Monts de Kunlun, dei Monts Xiqing e dei Monts Min. La sortida dau Plan a luòc vèrs la vila de Lanzhou. Durant aqueu trajècte, lei regions traversadas presentan un clima similar a aqueu de la vau situada entre la fònt e lo Lac Gyaring (eissuch, freg e ventós). La populacion i es fòrça febla.
La vau mejana
La vau mejana dau Fluvi Jaune a una longor de 2 900 km. Travèrsa lo Plan de Loess e lo Plan d'Ordos segon una corba qu'es inicialament dirigida vèrs lo nòrd avans de virar vèrs l'èst e lo sud. L'aspècte dau fluvi varia fòrça dins aquelei regions. Pòu rajar dins de gòrgas prefondas e estrechas ò passar dins de plans clòts favorables a la formacion de corbas. Constituïts de sediments arenós formats per lei glaciers imalaians durant lei darriers periòdes glaciaris, aquelei terrens son fòrça fresinós e aisament usats per l'aiga. La carga sedimentària aganta alora de valors fòrça importantas, de l'òrdre de 34 kg/m3 d'aiga[2]. Aqueu fenomèn es unic au sen dei fluvis majors de la planeta. En comparason, Colorado, que passa tanben dins de jaç geologics fragils, a una carga sedimentària de solament 10 kg/m3.
La vau bassa
La vau bassa dau Fluvi Jaune a actualament una longor de 700 km. Se situa dins lo Grand Plan de China dau Nòrd qu'es una region fòrça clòta formada per lei depaus sedimentaris drenats per lo fluvi. Lo procès a començat i a 25 milions d'ans. Lo traçat dau corrent d'aiga i es fòrça instable car la carga sedimentària entraïna la formacion de depaus que reauçan lentament lo fons. La basa dau liech es ansin a una autor que se tròba 5 a 11 m au dessüs dei plans vesins. En despiech de la construccion d'un important ret de levadas per canalizar lo riu, aquò es a l'origina d'inondacions d'amplor que pòdon transformar lo traçat dau fluvi. Dins lei cas pus extrèms, lei bocas pòdon se desplaçar de plusors centenaus de quilomètres. Aqueu fenomèn es dich divagacion dau Fluvi Jaune e a fòrça marcat l'istòria de China.
Idrografia e inondacions
Istòria
De la Preïstòria a l'Edat Mejana
De l'Edat Mejana ais inondacions deis ans 1930
Lo Fluvi Jaune dempuei 1938
Economia
Ecologia
Annèxs
Liames intèrnes
Bibliografia
Nòtas e referéncias
- ↑ (en) Hu Guangyin, Yu Lupeng, Dong Zhibao, Jin Huijun, Luo Dongliang, Wang Yixuan e Lai ZhongPing, « Holocene aeolian activity in the Headwater Region of the Yellow River, Northeast Tibet Plateau, China: A first approach by using OSL-dating », Catena, vol. 149, 2012, pp. 150-157.
- ↑ (en) T.R. Tregear, A Geography of China, 1965, pp. 218-219.