Occitanoromanic : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Cap resum de modificació |
Cap resum de modificació |
||
| Linha 1 : | Linha 1 : | ||
{{Infobox |
{{Infobox |
||
|tematica= |
|tematica= |
||
|carta= [[File:Ibero_orientales_aragonés.PNG|thumb|300px|Occitanoromanic.]] |
|||
|carta= |
|||
}} |
}} |
||
L<nowiki>'</nowiki>'''occitanoromanic''' es una classificacion de las [[lengas romanicas]] qu'agropa l'[[occitan]] e lo [[catalan]]. Foguèt probablament [[Loís Alibèrt]] qu'introdusiguèt lo primièr aqueste nom<ref>"Mas se confrontam los parlars naturals de Catalonha e d'Occitania, i a pas cap de dobte, em en preséncia de parlars d'una meteissa familha linguistica, la qu'ai qualificada d'occitano-romana, plaçada a egala distància entre lo francés e l'espanhòl." Loís Alibèrt, ''Òc'', n°7 (01/1950), p. 26</ref> dins sa ''[[Gramatica occitana segon los parlars lengadocians|Gramatica occitana]]''. La denominacion venguèt popularizada puèi pel lingüista, e escrivan, gascon [[Pèire Bèc]] durant las annadas 1960. |
L<nowiki>'</nowiki>'''occitanoromanic''' es una classificacion de las [[lengas romanicas]] qu'agropa l'[[occitan]], l'[[aragonés]] e lo [[catalan]]. Foguèt probablament [[Loís Alibèrt]] qu'introdusiguèt lo primièr aqueste nom<ref>"Mas se confrontam los parlars naturals de Catalonha e d'Occitania, i a pas cap de dobte, em en preséncia de parlars d'una meteissa familha linguistica, la qu'ai qualificada d'occitano-romana, plaçada a egala distància entre lo francés e l'espanhòl." Loís Alibèrt, ''Òc'', n°7 (01/1950), p. 26</ref> dins sa ''[[Gramatica occitana segon los parlars lengadocians|Gramatica occitana]]''. La denominacion venguèt popularizada puèi pel lingüista, e escrivan, gascon [[Pèire Bèc]] durant las annadas 1960. |
||
De lingüistas coma [[Wilhelm Meyer-Lübke]]<ref>''Das Katalanische'', Heidelberg, 1925</ref> o Loís Alibèrt<ref>''Gramatica occitana segon los parlars lengadocians'', Montpelhièr, 1976</ref> an afirmat que la relacion entre las doas lengas es plan mai fòrta que lor apartenéncia a de gropes mai fondats suls estats-nacions coma lo [[galloromanic]] o l'[[iberoromanic]]. |
De lingüistas coma [[Wilhelm Meyer-Lübke]]<ref>''Das Katalanische'', Heidelberg, 1925</ref> o Loís Alibèrt<ref>''Gramatica occitana segon los parlars lengadocians'', Montpelhièr, 1976</ref> an afirmat que la relacion entre las doas lengas es plan mai fòrta que lor apartenéncia a de gropes mai fondats suls estats-nacions coma lo [[galloromanic]] o l'[[iberoromanic]]. |
||
| Linha 16 : | Linha 16 : | ||
* [[Catalan]] |
* [[Catalan]] |
||
* [[Occitan]] |
* [[Occitan]] |
||
* [[Aragonés]] |
* [[Aragonés]] |
||
== Referéncias == |
== Referéncias == |
||
Version del 14 junh de 2020 a 20.13
L'occitanoromanic es una classificacion de las lengas romanicas qu'agropa l'occitan, l'aragonés e lo catalan. Foguèt probablament Loís Alibèrt qu'introdusiguèt lo primièr aqueste nom[1] dins sa Gramatica occitana. La denominacion venguèt popularizada puèi pel lingüista, e escrivan, gascon Pèire Bèc durant las annadas 1960.
De lingüistas coma Wilhelm Meyer-Lübke[2] o Loís Alibèrt[3] an afirmat que la relacion entre las doas lengas es plan mai fòrta que lor apartenéncia a de gropes mai fondats suls estats-nacions coma lo galloromanic o l'iberoromanic.
Classificacion
De linguïstas occitans coma Pèir Bèc e Domergue Sumien an propausadas de classificacions supradialectalas de l'ensems occitanoromanic.
Veire tanben
Referéncias
- ↑ "Mas se confrontam los parlars naturals de Catalonha e d'Occitania, i a pas cap de dobte, em en preséncia de parlars d'una meteissa familha linguistica, la qu'ai qualificada d'occitano-romana, plaçada a egala distància entre lo francés e l'espanhòl." Loís Alibèrt, Òc, n°7 (01/1950), p. 26
- ↑ Das Katalanische, Heidelberg, 1925
- ↑ Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Montpelhièr, 1976
- ↑ Pierre BEC (1973), Manuel pratique d’occitan moderne, coll. Connaissance des langues, Paris: Picard
- ↑ Domergue SUMIEN (2006), La standardisation pluricentrique de l'occitan: nouvel enjeu sociolinguistique, développement du lexique et de la morphologie, coll. Publications de l'Association Internationale d'Études Occitanes, Turnhout: Brepols