Sègle XII : Diferéncia entre lei versions

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Contengut suprimit Contengut apondut
Cap resum de modificació
Cap resum de modificació
Linha 92 : Linha 92 :
<br/>
<br/>
'''1140''' : aprofichant lo declin [[Almoravides|almoravide]], leis [[Almohades]] ocupèron lo sud de [[Marròc]] après divèrsei succès militars. Prenguèron tanben lei pòrts mediterranèus de [[Melilla]] e [[Alhucemas]].
'''1140''' : aprofichant lo declin [[Almoravides|almoravide]], leis [[Almohades]] ocupèron lo sud de [[Marròc]] après divèrsei succès militars. Prenguèron tanben lei pòrts mediterranèus de [[Melilla]] e [[Alhucemas]].
<br/>
'''1141''' : en [[Asia Centrala]], importanta desfacha dei [[Turcs Seldjokids]] a la [[batalha de Katwan]] còntra lei [[Khanat Karakitai|Karakitais]], un [[Empèris nomadas|pòble nomada]] vengut de l'[[estèpa]].
<br/>
'''1141-1143''' : en [[França]], crisi religiosa entre lo rèi [[Loís VII de França|Loís VII]], que revendicava lo drech de nomar leis evesques, e la [[papa]]utat. Lo problema s'agravèt amb una revòuta de [[Champanha]] fins a la conclusion d'un acòrdi generau de patz.
<br/>
'''1142''' : en [[Liban]], per melhorar la proteccion de [[Comtat de Trípol|Trípol]], lo còmte [[Raimon II de Trípol|Raimon II]] donèt divèrsei fèus a l'[[Òrdre dei Chivaliers Espitaliers]]. Aquelei territòris venguèron rapidament autonòms mai l'òrdre capitèt d'i establir una defensa eficaça.
<br/>
'''1143''' : mòrt dau sultan [[Almoravides|almoravide]] [[Ali ibn Yusuf]] que foguèt remplaçat per son fiu [[Tashfin ibn Ali]]. Se la premiera partida de son rèine èra estada marcada per lei succès, la segonda mitat foguèt un periòde de declin agravat per lei succès dei [[Portugal|Portugués]] e deis [[Almohades]].
<br/>
'''1145''' : dins la region d'[[Oran]], mòrt dau sultan [[Almoravides|almoravide]] [[Tashfin ibn Ali]] durant una campanha militara còntra leis [[Almohades]]. Foguèt remplaçat per son fiu [[Ibrahim ibn Tashfin]], un enfant plaçat sota la regéncia de son oncle [[Ishaq ibn Ali]].


== Cultura ==
== Cultura ==

'''1144''' : acabament dei trabalhs principaus destinats a crear la necropòli reiala de la [[Basilica de Sant-Denís]].
<br/>
'''1144''' : en [[Provença]], fondacion de l'[[Abadiá de Silvacana]].
<br/>
'''1145''' : data supausada de l'acabament de l'[[escritura]] de l’''[[Epitome historion]]'', cap d'òbra dau trabalh de l'[[Istòria|istorian]] [[Empèri Bizantin|bizantin]] [[Joan Zonaras]] (vèrs [[1074]] - mòrt après [[1159]]). Anant de la Creacion a la [[mòrt]] de l'emperaire [[Alexis Ièr Comnèn|Alexis Comnèn]], es l'istòria [[Edat Mejana|medievala]] en lenga [[grèc|grèga]] pus lònga que foguèt conservada fins au periòde actuau. A respècte dei trabalhs de sei contemporanèus, coma [[Ana Comnèn]], a la particularitat de presentar d'un biais negatiu leis eveniments dau rèine d'[[Alexis Ièr Comnèn|Alexis Comnèn]] qu'es considerat coma un dictator.


== Sciéncias e tecnicas ==
== Sciéncias e tecnicas ==
Linha 111 : Linha 127 :
[[Fichièr:Song Dynasty Map.JPG|thumb|right|[[Fotografia]] de la carta ''Yu Ji Tu''.]]
[[Fichièr:Song Dynasty Map.JPG|thumb|right|[[Fotografia]] de la carta ''Yu Ji Tu''.]]
'''1137''' : fin de la gravadura de la carta ''Yu Ji Tu'' qu'illustra l'avançada de la cartografia chinesa dau sègle XII. D'una talha totala d'aperaquí un mètre carrat, representa d'un biais fòrça precís lo traçat dau [[litorau]] e dei [[riu]]s principaus dau país. Utiliza tanben de trachs d'espessor diferenta per simbolizar l'importància diferenta dei rius.
'''1137''' : fin de la gravadura de la carta ''Yu Ji Tu'' qu'illustra l'avançada de la cartografia chinesa dau sègle XII. D'una talha totala d'aperaquí un mètre carrat, representa d'un biais fòrça precís lo traçat dau [[litorau]] e dei [[riu]]s principaus dau país. Utiliza tanben de trachs d'espessor diferenta per simbolizar l'importància diferenta dei rius.
<br/>
'''1145''' : publicacion dei trabalhs dau [[rabin]] e sabent [[Savasorda]] ([[1070]]-[[1136]]) sus leis [[equacion]]s dau segond gras. Son òbra permetèt la difusion dei coneissenças sus aqueu tipe d'equacion en [[Euròpa]].


== Decès ==
== Decès ==
Linha 120 : Linha 138 :
* [[Al-Afdal Shahanshah]], visir [[Califat Fatimida|fatimida]].
* [[Al-Afdal Shahanshah]], visir [[Califat Fatimida|fatimida]].
* [[Al-Khazini]], sabent [[Iran|persan]].
* [[Al-Khazini]], sabent [[Iran|persan]].
* [[Ali ibn Yusuf]], sultan [[Almoravides|almoravide]].
* [[Anfós Ièr d'Aragon|Anfós I{{èr}}]], rèi d'[[Reialme d'Aragon|Aragon]].
* [[Anfós Ièr d'Aragon|Anfós I{{èr}}]], rèi d'[[Reialme d'Aragon|Aragon]].
* [[Baudoïn Ièr de Jerusalèm|Baudoïn I{{èr}}]], rèi de [[Reiaume de Jerusalèm|Jerusalèm]].
* [[Baudoïn Ièr de Jerusalèm|Baudoïn I{{èr}}]], rèi de [[Reiaume de Jerusalèm|Jerusalèm]].
Linha 133 : Linha 152 :
* [[Ramon IV de Tolosa]], còmte de [[Comtat de Tolosa|Tolosa]].
* [[Ramon IV de Tolosa]], còmte de [[Comtat de Tolosa|Tolosa]].
* [[Tancred de Galilèa]], prince d'[[Antioquia]].
* [[Tancred de Galilèa]], prince d'[[Antioquia]].
* [[Tashfin ibn Ali]], sultan [[Almoravides|almoravide]].
* [[Yusuf ibn Tashfin]], sultan [[Almoravides|almoravide]].
* [[Yusuf ibn Tashfin]], sultan [[Almoravides|almoravide]].
</div>
</div>

Version del 9 junh de 2020 a 12.19

../.. | Sègle X | Sègle XI | Sègle XII | Sègle XIII | Sègle XIV | ../..

Istòria

Mediterranèa Orientala e Reiaume Armèni de Cilícia après la fin de la Premiera Crosada.

1101-1106 : revirada deis armadas fatimidas qu'assaièron sensa succès de reconquistar Palestina. Au contrari, lei crosats capitèron pauc a pauc d'assegurar lo liame entre lei diferenteis estats fondats après la presa de Jerusalèm en 1099.
1102 : fondacion dau Comtat de Trípols per Ramon IV de Tolosa.
1102 : conquista de Valéncia per leis Almoravides.
1103 : presa d'Acre, important pòrt de Palestina-Siria, per lei tropas dau reiaume de Jerusalèm.
1104 : batalha d'Harran. Premiera desfacha importanta dei crosada, participèt a estabilizar lei posicions respectivas en despiech de la perseguida dei combats.
1105 : inquieta de l'expansionisme ongrés en Dalmàcia, Venècia comencèt una guèrra còntra lo rèi Coloman (→ 1115).
1105 : mòrt dau còmte Ramon IV de Tolosa que foguèt remplaçat per sei fius Bertran de Trípol e Anfós Jordan de Tolosa.

Territòri almoravide vèrs 1100 a la mòrt de Yusuf ibn Tashfin.

1106 : mòrt dau sultan almoravide Yusuf ibn Tashfin. A la fin de son rèine, leis Almoravides èran a l'apogèu de sa poissança e teniá un territòri anant d'Al Andalús a la vau de Nigèr. Foguèt remplaçat per son fiu Ali ibn Yusuf que nomèt son fraire Tamin ibn Yusuf coma governador d'Al Andalús.
1107-1110 : debanament de la Crosada norvegiana. Organizada coma una incursion vikinga, enregistrèt plusors succès navaus e ajudèt a la conquista dei pòrts de Siria e Palestina.
1108 : mòrt de Felip Ièr, rèi dei Francs. Foguèt remplaçat per Loís VI.
1108 : dins la Peninsula Iberica, una novèla victòria dins la region dau castèu d'Uclès permetèt ais Almoravides de reconquistar de territòris tenguts per lei crestians.
1109 : començament d'una guèrra lònga entre França e Anglatèrra après lo refús dau rèi anglés Enric Ièr de jurar fidelitat per lo Ducat de Normàndia (→ 1113).
1109 : après un lòng sètge, presa dau pòrt de Trípol per lei crosats. Aquò permetèt d'acabar l'establiment dau Comtat de Trípol, estat crosat occitan.
1110 : conquista de Saragossa per leis Almoravides. Pasmens, aqueu succès accelerèt l'arribada de renfòrç crestians car inquietèt mai d'un senhor francés e occitans.
1110 : en França, adopcion d'una politica favorabla ai vilas qu'obtenguèron privilègis fiscaus e lo drech de s'administrar amb un premier cònsol.
1111-1115 : revirada d'una importanta ataca seldjokida còntra leis estats crosats.
1113 : après divèrsei succès còntra leis armadas dau rèi Loís VI, Enric Ièr d'Anglatèrra poguèt establir sa senhoriá sus Bretanha e Maine.
1114 : començament d'una politica sistematica de repression còntra lei bregands dins lo domeni reiau dau rèi dei Francs. Aquò marquèt lo redreiçament de l'autoritat centrala francesa que capitèt lentament de s'estendre a la totalitat dau reiaume durant lei sègles seguents.
1115 : fin de la guèrra entre Venècia e Ongria. S'acabèt per un succès venecian amb la reconquista de Zadar e de Sibenik. Pasmens, lei tensions demorèron vivas entre lei dos camps (→ 1119).
1118 : reconquista de Saragossa per leis Aragonés (→ 1120).
1118 : mòrt dau rèi Baudoïn Ièr de Jerusalèm. Aqueu decès entraïnèt la revirada d'una campanha militara còntra Egipte. Foguèt remplaçat per Baudoïn II.
1118 : en Dalmàcia, mòrt dau dòge venecian Ordelafo Faliero durant una escaramocha còntra leis Ongrés.
1119 : reünion d'un important concili a Tolosa, presidit dirèctament per lo papa Calixte II, per s'ocupar d'una eresia dualista locala. Après lo lenhier de 1022 e lo concili de 1056, aquò mòstra lo desvolopament continú d'una eresia dualista persistenta — probablament un precursor dau catarisme — dins la region. Au contrari dei mesuras adoptadas au sègle XI, lo concili decidèt de prendre de mesuras repressivas e de demandar l'ajuda militara dei senhors locaus[1].
1119 : importanta desfacha a la batalha dau Prat dau Sang. Pasmens, lei Seldjokids foguèron arrestats per l'arribada de renfòrç crestians.
1120 : dins la Peninsula Iberica, victòria novèla deis Aragonés e de seis aliats còntra leis Almoravides. Aquò li permetèt d'ocupar Catalayud e Daroca.
1120 : dins lo Reiaume de Jerusalèm, creacion de la « milicía dei Paures Chivaliers dau Crist e dau Temple de Salamon ». Destinada a la proteccion dei romieus, s'installèt sus lo Mont dau Temple e foguèt pauc a pauc dicha Òrdre dau Temple.
1120 : signatura d'una trèva entre França e Anglatèrra. Lo rèi francés Loís VI recebèt l'omenatge de l'eiretier de la corona anglesa per Normàndia.
1121 : installacion dau mahdi Ibn Tumart dins la vila Tinmel, situada a 100 km au sud de Marraquèsh. I fondèt un movement de restauracion de l'islam, leis Almohades, que foguèt rapidament capable de rivalizar amb leis Almoravides (→ 1129).
1121 : en Egipte, assassinat dau visir Al-Afdal Shahanshah per lo califa Mansur al-Amir Bi-Ahkamillah que restabliguèt l'autoritat califala. Adoptèt un programa d'enregistrament de l'identitat de cada abitant de la capitala. Pasmens, deguèt tanben contuniar de luchar còntra lei Crosats e lei Nizarites.
1122 : en Mediterranèa Orientala, guèrra entre Bizantins e Venecians après la revocacion dei privilègis comerciaus de Venècia per Constantinòble. Lei Venecians se turtèron a una resisténcia acarnada e orientèron seis ambicions vèrs la Tèrra Santa (→ 1122).
1122-1124 : presa de l'important pòrt de Tir per lei crosats e lei Venecians (→ 1126).
1124 : revirada d'una aliança entre Anglatèrra e lo Sant Empèri Roman Germanic per atacar França. D'efiech, la màger part de l'aristocracia francesa sostenguèt lo rèi Loís VI que poguèt dispausar d'una importanta superioritat numerica.
1125 : fin dau conflicte entre lei còmtes de Tolosa e de Barcelona per la senhoriá sus lo Comtat de Provença. La region foguèt devesida entre un Comtat de Provença — que representava la màger part de la region — sota la direccion de Ramon Berenguièr III de Barcelona e un Marquesat de Provença sota la direccion de Anfós Jordan.
1126 : destruccion de la flòta fatimida per lei Venecians a Ascalon. Aquò marquèt la fin de la preséncia navala musulmana en Mediterranèa Orientala fins au declin deis estats latins.
1129-1130 : revirada d'una expedicion almoravida destinada a sometre leis Almohades. Pasmens, la temptativa almohada de conquistar Marraquèsh s'acabèt per una desfacha saunosa. Aquò laissèt lo sud de Marròc ais Almohades e lo rèsta ais Almoravides.
1130 : dins lo Califat Fatimida, assassinat dau califa Mansur al-Amir Bi-Ahkamillah. Son fiu At-Tayyib Abu'l-Qasim (8 mes) li succediguèt sota una regéncia assegurada per son cosin Al-Hafiz, nebòt de Mansur al-Amir. Pasmens, lo regent foguèt rapidament reversat per Al-Afdhal Kutayfat, fiu dau visir Al-Afdal Shahanshah qu'èra estat lo cap vertadier dau Califat entre 1094 e 1121. Assaièt d'impausar un retorn au chiisme duodeciman. Enterin, At-Tayyib dispareguèt dins de circonstàncias desconegudas e foguèt considerat coma ocultat per una partida dau clergat e de la populacion (→ 1131).
1130-1138 : esquisma dins la Glèisa Catolica après la mòrt dau papa Onòri II. Dos papas rivaus foguèron elegits : Innocenci II qu'obtenguèt l'ajuda dei Francés, deis Anglés e dei Imperiaus e Anaclet II que recebèt aquela dei Normands de Sicília. Lo conflicte se reglèt amb lo succès d'Innocenci II.
1131 : dins lo Califat Fatimida, reconquista dau poder Al-Hafiz que reversèt lo visir Al-Afdhal Kutayfat. Pasmens, vengut regent d'un reiaume sensa califa, deguèt ocupar lo tròne un an pus tard per mantenir son poder. Coma èra pas l'eiretier en linha masculina dirècta dei califas fatimidas, aquò foguèt pas acceptat per una partida de la populacion e dau clergat entraïnant un esquisma novèu entre Hafizzi, que l'acceptavan coma califa, e Tayyibi que consideravan Abu al-Qasim al-Tayyib coma califa ocultat. L'efiech immediat foguèt limitat car, franc d'Iemèn, lei Tayyibi foguèron aisament desfachs mai agravèt lo declin e l'afebliment dau Califat qu'èra ja en lucha còntra l'esquisma nizarista.
1131 : mòrt de Baudoïn II de Jerusalèm e brèva guèrra de succession dins lo reiaume de Jerusalèm entre partisans e adversaris de la regéncia de Folc de Jerusalèm. Lo regent capitèt de s'impausar.
1134 : desfacha aragonesa a la batalha de Frega còntra leis Almoravides. L'amplor de la revirada arrestèt la Reconquista durant quauqueis annadas. Pasmens, leis Almoravides poguèron pas esplechar aqueu succès (→ 1139).
1137 : mòrt dau rèi franc Loís VI que foguèt remplaçat per son fiu Loís VII. Lo rèi novèu se maridèt amb Alienòr d'Aquitània, çò que permetèt d'unir lo domeni reiau e lo Ducat d'Aquitània.
1137 : en Mediterranèa Occidentala, pilhatge d'Amalfi per Pisa. Aquò entraïnèt lo declin rapide dau comèrci amalfitan[2].
1139 : dins la Peninsula Iberica, victòria portuguesa còntra leis Almoravides a la batalha d'Ourique. Aquò permetèt au còmte Afonso Henriques de prendre lo títol de rèi de Portugau (→ 1140).
1140 : aprofichant lo declin almoravide, leis Almohades ocupèron lo sud de Marròc après divèrsei succès militars. Prenguèron tanben lei pòrts mediterranèus de Melilla e Alhucemas.
1141 : en Asia Centrala, importanta desfacha dei Turcs Seldjokids a la batalha de Katwan còntra lei Karakitais, un pòble nomada vengut de l'estèpa.
1141-1143 : en França, crisi religiosa entre lo rèi Loís VII, que revendicava lo drech de nomar leis evesques, e la papautat. Lo problema s'agravèt amb una revòuta de Champanha fins a la conclusion d'un acòrdi generau de patz.
1142 : en Liban, per melhorar la proteccion de Trípol, lo còmte Raimon II donèt divèrsei fèus a l'Òrdre dei Chivaliers Espitaliers. Aquelei territòris venguèron rapidament autonòms mai l'òrdre capitèt d'i establir una defensa eficaça.
1143 : mòrt dau sultan almoravide Ali ibn Yusuf que foguèt remplaçat per son fiu Tashfin ibn Ali. Se la premiera partida de son rèine èra estada marcada per lei succès, la segonda mitat foguèt un periòde de declin agravat per lei succès dei Portugués e deis Almohades.
1145 : dins la region d'Oran, mòrt dau sultan almoravide Tashfin ibn Ali durant una campanha militara còntra leis Almohades. Foguèt remplaçat per son fiu Ibrahim ibn Tashfin, un enfant plaçat sota la regéncia de son oncle Ishaq ibn Ali.

Cultura

1144 : acabament dei trabalhs principaus destinats a crear la necropòli reiala de la Basilica de Sant-Denís.
1144 : en Provença, fondacion de l'Abadiá de Silvacana.
1145 : data supausada de l'acabament de l'escritura de l’Epitome historion, cap d'òbra dau trabalh de l'istorian bizantin Joan Zonaras (vèrs 1074 - mòrt après 1159). Anant de la Creacion a la mòrt de l'emperaire Alexis Comnèn, es l'istòria medievala en lenga grèga pus lònga que foguèt conservada fins au periòde actuau. A respècte dei trabalhs de sei contemporanèus, coma Ana Comnèn, a la particularitat de presentar d'un biais negatiu leis eveniments dau rèine d'Alexis Comnèn qu'es considerat coma un dictator.

Sciéncias e tecnicas

1117 : dins una cronica chinesa escricha per l'autor Zhu Yu, descripcion de còcas estancas e d'una bossòla magnetica destinada ai naviris.
1119 : premiera descripcion de l'utilizacion d'un compàs per de marins en China.
1120 : premiera expression d'una relacion entre lei nocions de fòrça e d'acceleracion. Foguèt l'òbra dau filosòf e sabent Abu'l-Barakat al-Baghdadi (vèrs 1080 - 1164 ò 1165) que prepausèt una explicacion de l'acceleracion dei còrs basada sus una accumulacion de poissança.
1121 : premiera prepausicion d'una teoria de la gravitacion per lo sabent persan Al-Khazini. Son òbra conoguèt un succès important dins lo monde musulman mai gaire dins leis autrei regions de la planeta en despiech de la realizacion de plusors observacions e mesuras personalas — causa rara au sègle XII.
1126 : traduccion deis Elements d'Euclide de l'arabi au latin per lo monge anglés Abelard de Bath (vèrs 1080 - vèrs 1160). Aquò anava permetre la difusion de la geometria antica en Euròpa e Abelard de Bath es considerat coma lo premier scientific anglés.
1132 : premiera utilizacion documentada d'una pèça d'artilhariá de pouvera negra sus un prat batalhier per lei Chinés.

Fotografia de la carta Yu Ji Tu.

1137 : fin de la gravadura de la carta Yu Ji Tu qu'illustra l'avançada de la cartografia chinesa dau sègle XII. D'una talha totala d'aperaquí un mètre carrat, representa d'un biais fòrça precís lo traçat dau litorau e dei rius principaus dau país. Utiliza tanben de trachs d'espessor diferenta per simbolizar l'importància diferenta dei rius.
1145 : publicacion dei trabalhs dau rabin e sabent Savasorda (1070-1136) sus leis equacions dau segond gras. Son òbra permetèt la difusion dei coneissenças sus aqueu tipe d'equacion en Euròpa.

Decès

Liames intèrnes

Bibliografia

Nòtas e referéncias

  1. (fr) Michel Roquebert, L'épopée cathare - I. L'Invasion 1198-1212, Editions Perrin (2006), p. 73.
  2. (fr) Giuliano Procacci, Histoire des Italiens, Fayard (1998), p. 19.