Valentinian III : Diferéncia entre lei versions
m Wikipedia python library |
Cap resum de modificació |
||
| Linha 7 : | Linha 7 : | ||
'''Valentinian III''' (2 de julhet de [[419]], [[Ravena]] - 16 de març de [[455]], [[Roma]]) fuguèt un [[Empèri Roman|emperaire roman]] [[Empèri Roman d'Occident|d'Occident]] que reinèt de [[424]] a [[455]]. Succediguèt a l'emperaire usurpator [[Joan (emperaire roman)|Joan]] e fuguèt remplaçat per [[Petronius Maximus]]. Maugrat lei temptativas de redreiçament de certaneis emperaires seguents, la fin de son rèine es sovent considerat coma lo començament dau declin definitiu de l'Empèri Roman d'Occident. |
'''Valentinian III''' (2 de julhet de [[419]], [[Ravena]] - 16 de març de [[455]], [[Roma]]) fuguèt un [[Empèri Roman|emperaire roman]] [[Empèri Roman d'Occident|d'Occident]] que reinèt de [[424]] a [[455]]. Succediguèt a l'emperaire usurpator [[Joan (emperaire roman)|Joan]] e fuguèt remplaçat per [[Petronius Maximus]]. Maugrat lei temptativas de redreiçament de certaneis emperaires seguents, la fin de son rèine es sovent considerat coma lo començament dau declin definitiu de l'Empèri Roman d'Occident. |
||
D'efèct, lo rèine de Valentinian III fuguèt lo darrier rèine estable de l'Empèri Roman d'Occident e l'emperaire realizèt una òbra legislativa, religiosa e militara fòrça importanta per assaiar de restaurar la poissança de [[Roman]]. En particular, gràcias au generau [[Aetius]], leis invasions de 428-431 fuguèron replegadas, lei Wisigòts deguèron acceptar de s'installar dins lo sud de Gàllia e de reconóisser l'autoritat de Roma après tres campanhas victoriosas de 426 a 436, lei Borgondas deguèron acceptar l'estatut de pòble federat en 440 e lei Huns d'[[Atila]] fuguèron vencuts en 451. Pasmens, en fòra d'aquelei victòrias, lei |
D'efèct, lo rèine de Valentinian III fuguèt lo darrier rèine estable de l'Empèri Roman d'Occident e l'emperaire realizèt una òbra legislativa, religiosa e militara fòrça importanta per assaiar de restaurar la poissança de [[Roman]]. En particular, gràcias au generau [[Aetius]], leis invasions de 428-431 fuguèron replegadas, lei Wisigòts deguèron acceptar de s'installar dins lo sud de Gàllia e de reconóisser l'autoritat de Roma après tres campanhas victoriosas de 426 a 436, lei Borgondas deguèron acceptar l'estatut de pòble federat en 440 e lei Huns d'[[Atila]] fuguèron vencuts en 451. Pasmens, en fòra d'aquelei victòrias, lei [[vandals]] de [[Genseric]] capitèron de fondar un estat poderós en [[Africa]] e lei Romans contunièron de perdre lo contraròtle de la [[Peninsula Iberica]]. |
||
L'assassinat d'[[Aetius]] per de rasons desconegudas entraïnèt la fin dau rèine. Un complòt organizat per [[Petronius Maximus]], desirós de venjar lo violament de sa frema per l'emperaire, obtenguèt lo sostèn dei partisans d'Aetius e capitèt de tuar Valentinian III en 455. |
L'assassinat d'[[Aetius]] per de rasons desconegudas entraïnèt la fin dau rèine. Un complòt organizat per [[Petronius Maximus]], desirós de venjar lo violament de sa frema per l'emperaire, obtenguèt lo sostèn dei partisans d'Aetius e capitèt de tuar Valentinian III en 455. |
||
Version del 23 abril de 2020 a 10.57
Valentinian III (2 de julhet de 419, Ravena - 16 de març de 455, Roma) fuguèt un emperaire roman d'Occident que reinèt de 424 a 455. Succediguèt a l'emperaire usurpator Joan e fuguèt remplaçat per Petronius Maximus. Maugrat lei temptativas de redreiçament de certaneis emperaires seguents, la fin de son rèine es sovent considerat coma lo començament dau declin definitiu de l'Empèri Roman d'Occident.
D'efèct, lo rèine de Valentinian III fuguèt lo darrier rèine estable de l'Empèri Roman d'Occident e l'emperaire realizèt una òbra legislativa, religiosa e militara fòrça importanta per assaiar de restaurar la poissança de Roman. En particular, gràcias au generau Aetius, leis invasions de 428-431 fuguèron replegadas, lei Wisigòts deguèron acceptar de s'installar dins lo sud de Gàllia e de reconóisser l'autoritat de Roma après tres campanhas victoriosas de 426 a 436, lei Borgondas deguèron acceptar l'estatut de pòble federat en 440 e lei Huns d'Atila fuguèron vencuts en 451. Pasmens, en fòra d'aquelei victòrias, lei vandals de Genseric capitèron de fondar un estat poderós en Africa e lei Romans contunièron de perdre lo contraròtle de la Peninsula Iberica.
L'assassinat d'Aetius per de rasons desconegudas entraïnèt la fin dau rèine. Un complòt organizat per Petronius Maximus, desirós de venjar lo violament de sa frema per l'emperaire, obtenguèt lo sostèn dei partisans d'Aetius e capitèt de tuar Valentinian III en 455.