Sever Alexandre : Diferéncia entre lei versions
Cap resum de modificació |
Cap resum de modificació |
||
| Linha 1 : | Linha 1 : | ||
[[Fichièr:Alexander Severus Musei Capitolini MC471.jpg|thumb|right|Representacion de Sever Alexandre.]] |
|||
'''Sever Alexandre''' (1{{èr}} d'octòbre de 208, Arca Cæsarea - 18 o 19 de març de 235, Moguntiacum) foguèt un [[Empèri Roman|emperaire roman]] que reinèt dau 11 de març de 222 a sa mòrt. Succediguèt a [[Elagàbal]] e foguèt remplaçat per [[Maximin I|Maximin I{{èr}}]]. Son [[assassinat]] entraïnèt la fin de la [[dinastia severa]] e lo començament de la [[Crisi dau sègle III|crisi militara romana dau sègle III]]. |
'''Sever Alexandre''' (1{{èr}} d'octòbre de 208, Arca Cæsarea - 18 o 19 de març de 235, Moguntiacum) foguèt un [[Empèri Roman|emperaire roman]] que reinèt dau 11 de març de 222 a sa mòrt. Succediguèt a [[Elagàbal]] e foguèt remplaçat per [[Maximin I|Maximin I{{èr}}]]. Son [[assassinat]] entraïnèt la fin de la [[dinastia severa]] e lo començament de la [[Crisi dau sègle III|crisi militara romana dau sègle III]]. |
||
Version del 6 febrièr de 2020 a 11.48
Sever Alexandre (1èr d'octòbre de 208, Arca Cæsarea - 18 o 19 de març de 235, Moguntiacum) foguèt un emperaire roman que reinèt dau 11 de març de 222 a sa mòrt. Succediguèt a Elagàbal e foguèt remplaçat per Maximin Ièr. Son assassinat entraïnèt la fin de la dinastia severa e lo començament de la crisi militara romana dau sègle III.
Venguèt emperaire après l'assassinat per una revòuta populara, sostenguda per la garda pretoriana, d'Elagàbal vengut fòrça impopular. Sa politica foguèt donc relativament prudenta : associacion dau Senat au govèrn, programa de bastidas dins la capitala... etc. Pasmens, deguèt pauc a pauc faciar l'ostilitat dei militars gaire desirós de donar lo poder ai civius.
A partir de 231, lei frontieras de l'Empèri foguèron menaçats per lei Partes e per lei Germans. Una guèrra còntra lei Partes s'acabèt per un succès relatiu : l'armada dei Partes foguèt vencuda mai lo pilhatge dei regions orientalas poguèt contuniar. Durant aquela campanha, deguèt faciar l'ostilitat de sei tropas e quauquei revòutas se debanèron localament. La situacion s'agravèt en 233 quand leis Alamans menacèron au nòrd. Septim Alexandre assaièt de negociar e de crompar la patz entraïnant la revòuta de sei soudats e son assassinat.