Literatura quíchoa : Diferéncia entre lei versions
Cap resum de modificació |
|||
| Linha 5 : | Linha 5 : | ||
A l'origina lo corpus literari es de segur composat de tradicon orau. La sola forma d'escritura coneguda dens lo monde quecha qu'èra lo [[quipu]] qui, au mejan de corda e de nods qu'establivan denombraments. |
A l'origina lo corpus literari es de segur composat de tradicon orau. La sola forma d'escritura coneguda dens lo monde quecha qu'èra lo [[quipu]] qui, au mejan de corda e de nods qu'establivan denombraments. |
||
A partir de la conquèsta espanhòu ua partida petita de la lenga, de la cultura e deu relats quichua que hon marcats en castelhan generaument per autors d'originas andinas com [[Felipe Guamán Poma de Ayala]] ([[1534]] - [[1615]]) e l'[[Inca Garcilaso de la Vega]] ([[1539]] - [[1616]]). |
A partir de la conquèsta espanhòu ua partida petita de la lenga, de la cultura e deu relats quichua que hon marcats en castelhan generaument per autors d'originas andinas com [[Felipe Guamán Poma de Ayala]] ([[1534]] - [[1615]]) e l'[[Inca Garcilaso de la Vega]] ([[1539]] - [[1616]]). |
||
Lo manuscrit fondator de l'arquiu quichua conegut qu'ei |
Lo manuscrit fondator de l'arquiu quichua conegut qu'ei lo ''[[Manescrit de Huarochiri]]'', qu'amassè au sègle XVII ua partida de la literatura d'aquesta lenga entà la preservar<ref>[http://bdh.bne.es/bnesearch/detalle/bdh0000087346]</ref> |
||
== Honts == |
== Honts == |
||
Version del 4 junh de 2019 a 12.06
La literatura quichua qu'amassa l'ensemble deus escrits e tanben de la tradicion orau produsits dens aquesta lenga. Que precedeish de mantuns sègles l'establiment deu Tawantinsuyu, tan vau díser l'estat politic deus Incas deu Cuzco e, après la conquista e la colonozacion castelhanas, que's mantienè dinc a uei lo día e au delà de las termièras l'expancion màger de la dominacion Inca.
Las honts mei ancianas
A l'origina lo corpus literari es de segur composat de tradicon orau. La sola forma d'escritura coneguda dens lo monde quecha qu'èra lo quipu qui, au mejan de corda e de nods qu'establivan denombraments. A partir de la conquèsta espanhòu ua partida petita de la lenga, de la cultura e deu relats quichua que hon marcats en castelhan generaument per autors d'originas andinas com Felipe Guamán Poma de Ayala (1534 - 1615) e l'Inca Garcilaso de la Vega (1539 - 1616). Lo manuscrit fondator de l'arquiu quichua conegut qu'ei lo Manescrit de Huarochiri, qu'amassè au sègle XVII ua partida de la literatura d'aquesta lenga entà la preservar[1]