Giuseppe Mazzini : Diferéncia entre lei versions

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Contengut suprimit Contengut apondut
Vivian13 (discussion | contribucions)
Cap resum de modificació
Vivian13 (discussion | contribucions)
Cap resum de modificació
Linha 1 : Linha 1 :
[[Image:Giuseppemazzini.jpg|250px|thumb|right|Giuseppe Mazzini, 1870]]

'''Giuseppe Mazzini''' (naissut en 1805 à [[Gènoa]] e mòrt en 1872 a [[Pisa]]), revolucionari e patriòt italian, republican fervorós e combatent per la realisacion de l’unitat italiana.
'''Giuseppe Mazzini''' (naissut en 1805 à [[Gènoa]] e mòrt en 1872 a [[Pisa]]), revolucionari e patriòt italian, republican fervorós e combatent per la realisacion de l’unitat italiana.



Version del 17 setembre de 2007 a 11.40

Giuseppe Mazzini, 1870

Giuseppe Mazzini (naissut en 1805 à Gènoa e mòrt en 1872 a Pisa), revolucionari e patriòt italian, republican fervorós e combatent per la realisacion de l’unitat italiana.

Es lo tresen enfant d’un professor de medecina a l’universitat de Gènoa, de tendéncia republicana e d’una patriòta fòrça cresenta. En 1820, rintra a l’Universitat e causís la medecina avans que de se dedicar au drech. En & !é§, escriu son promier assai literari, « Dell’amor patrio di Dante » publicat l’an d’après.

Après d’estudis de drech e una licéncia de filosofia en 1827, acomença d’afiermar, en còntra dau poder en plaça, que « la patria d’un italian es Roma, Florença ò Milan, mai Itàlia tot entiera e aderís a la carbonaria, associacion secrèta amb objectius politics, per afortir seis idèias e metre en plaça un plan d’accion.

Foguèt perseguit per la polícia piemontesa per seis idèias e activitats. Aquò li vauguèt d’èstre engabiolat a Savòna

En 1831, regugiat a Marselha, pròchi la nombrosa comunautat italiana de la vila granda de Provença, fonda lo movament « Itàlia Joine » (Giovine Italia), derivat de la Carbonaria e inspirat per lo socialisme, que sa devisa es « Dieu e lo pòble », e que la basa politica es l’union dei diferents reiaumes d’Itàlia e n’una republica democratica. Pensa tanben Mazzini qu’Itàlia deu prene la tèsta dau movament de regeneracion d’Euròpa, qu’èra d’aquelei temps e per la part màger, sota la dominacion de sobeirans fòrça autoritaris.

Es forabandit per leis autoritats de Piemont per totjorn, perseguit tanben per la polícia francesa de Loís-Felipe. Lo fracàs d’un assai d’invasion de Savòiali vau la condamnacion a mòrt per contumaci per Piemont. En 1834, se refugia en Soïssa m’onte fonda lo movament « Euròpa Joine » (Giovine Europa) qu’aviá per tòca d’agropar lei divèrs movaments nacionaus europencs (irlandés, grècs, polonés, etc...)

En 1837, se cala a Londres d’onte demanda au Papa Piu IX de se metre a la tèsta d’un movament per l’unitat d’Itàlia. En 1835, publiquèt « Fe e avenidor » e en 1837, « Devers de l’Òme ». Suscita de movaments revolucionaris a Bolonha e a Imola en 1842, a Cosenza en 1844, a Rimini en 1845. Seràn totei de fracàs. Ambé lei revolicions de 1848, tòrna en Itàlia. Defende Nàpols còntra leis autrichians venguts tornar establir lo rei detronat, puei passa en Toscana e fin finala a Roma onte ven, en febrier de 949, un dei dirigeires de la nòva republica romana. N’es forabandit per lei francés venguts tornar establir sus lo tròna lo Papa Piu IX. Tòrna puei a Londres. Assaja sensa succés de soslevar Mantoue (1852), Milan (1853), Gènoa e Livorna (1857).

Mazzini condamna l’aligança entre França e Piemont en 1858 e la cession de Savòia e de la Comtea de Niça a França en 1860. Elegit deputat de Messine en 1865, pòu pas tenir seti que son eleccion es estada invalidada. En 1868, assaja de fondar una aligaça rebuplicana universala. En &870, desbarca en Sicília dins l’amira de fondar la republica italiana (dau temps que lo rei Victor-Emmanuel II ven d’acabar l’unificacion d’Itàlia). Arrestat, es mes en càrcel a Gaèta puei amnistiat. Se deu exiliar en Soïssa. En 1872, es sota un faus nom que rejonha Itàlia per l’anar morir a Pisa.