Carles Ièr d'Anjau : Diferéncia entre lei versions

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Contengut suprimit Contengut apondut
Jiròni (discussion | contribucions)
Cap resum de modificació
Jiròni (discussion | contribucions)
Cap resum de modificació
Linha 37 : Linha 37 :
| nature du décès =
| nature du décès =
| sépulture = [[Nécropole royale de la basilique de Saint-Denis|Basilique de Saint-Denis]]
| sépulture = [[Nécropole royale de la basilique de Saint-Denis|Basilique de Saint-Denis]]
| père = [[Louis VIII de France|{{nobr|Louis {{VIII}}}} de France]]
| paire = [[Loís VIII de França|{{nobr|Loís {{VIII}}}} de França]]
| mère = [[Blanche de Castille]]
| maire = [[Blanca de Castelha]]
| fratrie =
| fratrie =
| conjoint = [[Béatrice de Provence]] <br /> [[Marguerite de Bourgogne-Tonnerre|Marguerite de Bourgogne]]
| conjoint = [[Beatritz de Provença]] <br /> [[Marguerite de Bourgogne-Tonnerre|Marguerite de Bourgogne]]
| enfants = Louis <br /> Blanche <br /> Béatrice <br /> [[Charles II de Naples|{{nobr|Charles {{II}}}}]] <br /> Philippe <br /> Robert <br /> Isabelle
| enfants = Loís <br /> Blanca <br /> Beatritz <br /> [[Carles II de Nàpols|{{nobr|Carles {{II}}}}]] <br /> Felip <br /> Robèrt <br /> Isabèla
| entourage =
| entourage =
| profession =
| profession =

Version del 10 març de 2016 a 18.30

Carles Ir d'Anjau
Estatua de Carles d'Anjau realizada per Arnolfo di Cambio en 1277.
Estatua de Carles d'Anjau
realizada per Arnolfo di Cambio en 1277.
Títol
Rei de Sicília
6 de genièr de 12664 de setembre de 1282
(Modèl:Durée)
Predecessor Manfred
Successor Pèire Ir
Rei de Nàpols
Biografia
Paire Loís VIII de França
Maire Blanca de Castelha
Enfant(s) Loís
Blanca
Beatritz
Carles II
Felip
Robèrt
Isabèla

Carles d'Anjau (21 de març de 12277 de genièr de 1285), rei de Nàpols e de Sicília (1266-1285), foguèt lo darrièr filh del rei Loís VIII de França e de Blanca de Castelha. Comte d’Anjau e de Maine, venguèt comte de Provença per son maridatge amb Beatritz de Provença en 1246. Acompanhèt Loís IX de França pendent la setena crosada en 1248[1].

Aliat amb la papautat, prenguèt Nàpols e la Sicília, quora batèt Manfred e Conradin a Benevent (1266) e a Tagliacozzo (1268). Estendèt son poder als Balcans e venguèt en 1277 lo pretendent al tròn de Jerusalèm. La colèra suscitada per la preséncia francesa provoquèt las Vèspras sicilianas en 1282. Charles foguèt fòrabandit de Sicília per una coalicion dels sicilians amb Pèire III d'Aragon, e sa flòta foguèt desfacha dins la baia de Nàpols en 1284. Primièr rei de Nàpols de la dinastia angevina, foguèt lo creator d'un efemèr empèri mediterranèu[1].

Referéncias

  1. 1,0 et 1,1 (en) « Charles of Anjou », Encyclopædia Britannica, 2010.