Antòni Bigòt : Diferéncia entre lei versions
m Bot: Migrating 2 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q2853683 (translate me) |
m Wikipedia python library |
||
| Linha 1 : | Linha 1 : | ||
{{Infobox |
|||
|tematica= |
|||
|carta= |
|||
}} |
|||
'''Antòni Ipolit Bigòt''', (en francés ''Antoine Bigot''; [[Nimes]], [[27 de febrièr]] de [[1825]] - [[Nimes]], [[7 de genièr]] de [[1897]]), foguèt un poèta occitan que coneguèt una brava capitada dins l'airal de Nimes durant lo sègle XIX. |
'''Antòni Ipolit Bigòt''', (en francés ''Antoine Bigot''; [[Nimes]], [[27 de febrièr]] de [[1825]] - [[Nimes]], [[7 de genièr]] de [[1897]]), foguèt un poèta occitan que coneguèt una brava capitada dins l'airal de Nimes durant lo sègle XIX. |
||
Version del 22 mai de 2013 a 11.24
Antòni Ipolit Bigòt, (en francés Antoine Bigot; Nimes, 27 de febrièr de 1825 - Nimes, 7 de genièr de 1897), foguèt un poèta occitan que coneguèt una brava capitada dins l'airal de Nimes durant lo sègle XIX.
Biografia
Eissit d'una familha protestanta, instruch, escapèt als trabalhs del campèstre, al trabalh manual tan espandit a aquela epòca e se destinava al comèrci.
Dins los ans 1850, faguèt la coneissença de Joan Reboul, puèi de Loís Roumieux amb lo qual debuta dins la literatura. En 1854, Frederic Mistral e sos amics escrivans occitans de Provença fondan lo Felibritge e convidan Antòni Bigòt a los rejónher. S'i refusa per gost d'independéncia e perque vòl cantar sa vila de Nimes dins son lengatge pròpri, son "impur patés que s'atuda": la lenga mai populara de la vila.
En 1861, venguèt membre correspondent de l'Acadèmia de Nimes, puèi membre a part entièra en 1864. En 1865, es membre del Consistòri de la Glèisa reformada. Morís a son domicili de la carrièra Cart, lo 7 de genièr de 1897, daissant darrièr el lo renom d'un poèta estimat e d'un òme just e drech.
En 1903, jos l'influéncia de son amic e contunhaire Jean Mejean, se quilha lo bust d'Antòni Bigòt prèp de l'estatua de Joan Reboul en bas del grand escalièr del Jardin de la Font. Gaston Domergue, alara ministre, èra present a la ceremònia.
Antòni Bigòt (protestant e republican) es estat sovent opausat (legitimament o pas) a Joan Reboul (catolic e reialista).
Òbras
- Li Griséto, poésies patoises (1854)
- Li Boutoun de guèto, poésies patoises, par A. Bigot. Fables imitées de La Fontaine (1859)
- Les Rêves du foyer, poésies (1860)
- Li Bourgadieiro, poésies patoises (1863 ; 1962 ; 1998)
- Recueil de fables patoises nouvelles (1881)
- Li Fieuyo toumbado, poésies patoises et fables nouvelles (2nda edicion, aumentada de fablas novèlas, 1890)
- Li Flou d'armas, poésies et fables patoises (1891)
- Les Rêves du foyer, œuvres posthumes de A. Bigot. Poésies patoises et françaises inédites (1899)
- Œuvres complètes. Poésies languedociennes et françaises. Li Bourgadiéiro. Li Fueio toumbado. Li Flou d'Ermas (precedidas d'un epitre en vèrses lengadocians de Joan Reboul). Obro Poustumo. Les Rêves du foyer (precedits d'un abans prepaus). Œuvres posthumes (1907 ; 1924 ; 1997)
- Fablas de Bigot : 23 fables illustrées avec leur traduction française (1991)
- Fablas de Bigot : 20 nouvelles fables illustrées avec leur traduction française (1993)
