Demografia d'Itàlia

Itàlia es un dels païses mai poblats d'Euròpa. Sa populacion es la cinquena del continent après Russia, Alemanha, França e Reialme-Unit.

Evolucion istorica

Itàlia coneguèt una expansion importanta de sa populacion amb l'Empèri roman. Demorèt fins al sègle 11 lo païs mai poblat d'Euròpa. Son expansion foguèt relativament mai lenta que la mejana europèa entre 1500 e 2000, mas Itàlia foguèt un centre major d'emigracion.

An	Populacion	Nòtas
1	6 000 000	20% de la populacion d'Euròpa, primièra populacion del continent
1 000	7 000 000	20% de la populacion europèa, primièra populacion del continent
1 500	11 000 000	14% de la populacion europèa, tèrça populacion del continent après França e Alemanha
1 600	13 000 000
1 700	13 500 000
1 800	18 100 000	11% de la populacion, cinquen païs.
1 900	32 377 000
1 950	47 104 000	9% de la populacion europèa, quarta populacion del continent
2 000	56 942 000	8% de la populacion europèa
2 050	62 000 000	prevision

Evolucion istorica de la populacion italiana

Lo recensament de 2011

Lo darrièr recensament oficial porgís de chifras importantas per la conoissença de la demografia italiana contemporanèa. A mostrat en particular l'envielhiment de la populacion e lo cambiament dels corrents migratòris, Itàlia venent un païs d'immigracion massiva après de sègles d'emigracion. Itàlia comptava en 2011 (recensament oficial) 59 464 644 estatjants. Demest aquela populacion, i aviá 4.570.317 forastièrs (7,69%) e 54 894 327 ciutadans italians (92,31%).

Lo créis demografic entre los recensaments 2001 e 2011 es degut entièrament a l'immigracion, lo nombre de las personas de nacionalitat italiana diminuent de 250 000 en 10 ans. A confirmat atal la tendencia estructurala a la diminucion de la populacion italiana.

Los estrangièrs

Itàlia a conoscut recentament una immigracion importanta. Ven principalement d'Euròpa de l'Est e d'Africa del nòrd. Entre los recensaments de 2001 e 2011, la populacion estrangièra a augmentat de 2 694 256 (+143%).

Aicí la lista dels grops que comptavan mai de 100 000 membres en 2011.

Nacionalitat	Nombre
Romaneses	968.576
Albaneses	482.627
Marròcans	452.424
Chineses	209.934
Ucrainians	200.730
Filipineses	134.154
Moldaus	130.948
Indians	121.036
Polacs	109.018
Tunisians	106.291

A aquela immigracion legala cal ajustar l'immigracion illegala, relativament importanta. Aquela ondada d'immigracion a donat naissança a de tensions importantas e de cambiaments de lei.

Edats

En 2011, solament 14% de la populacion aviá mens de 15 ans mentre que 20,3% avián mai de 65 ans.

L'indici d'envielhiment èra de 145 (per comparason França 106, Japon 177, Canada 88, Mèxic 21)

Emigracion

Tradicionalament Itàlia es estat un païs d'emigracion. Tre l'Edat Mejana òm trobava d'Italians venguts en Occitània o en França. Aprèp 1492, los Italians participèron activament al poblament dels païses americans ( esp. E.-U., Brasil, Argentina) tot en contunhar una emigracion mai o mens establa cap a d'autres païses (esp. França). S'estima que i a mai de 70 000 000 de personas d'origina italiana que vivon fòra d'Itàlia.

De consultar tanben: emigracion italiana

Balanç demografic

Tot ben que la feconditat semble s'ameliorar d'a passet (1,41 en 2010, de comparar amb 1,18 en 1995), lo balanç demòra globalament negatiu. Las perspectivas demograficas de las Nacions Unidas o de l'INED indican una baissa probabla de la populacion a unes 55 000 000 abans 2050 (62 000 000 se l'immigracion se mantenh).

Minoritats lingüisticas

Itàlia compta tanben qualques pichonas minoritats linguisticas: los Sardes (1 350 000), los Retoromans e Friulans (700 000), los Alemands (250 000), los Occitans(180 000), los Franceses e Arpitans (100 000), los Albaneses (100 000 venguts tre le sègle 15 e coneguts coma Arbëreshë), los Grècs, los Eslovèns e los Catalans representan los principals grops. Amassa representan çaquela mens de 3 000 000 de personas.