Pèire Chabèrt : Diferéncia entre lei versions

← Cambiament precedent Diferéncia seguenta →

Contengut suprimit Contengut apondut

En linha

Version del 30 setembre de 2012 a 20.12

Pèire Chabèrt (ca 1610 e 1720) foguèt un escrivan provençau de lenga occitana originari de la region tolonenca e mei precisament de La Valeta de Var, dau sègle XVII.

Son nom en francès èra Pierre Chabert e eu, au costat de Pierre, signèt Peiré dins son poema L'ostau de Neptune.

Se saup pauc de cauvas subre aquèu autor e, en defòra deis informacions dirèctas porgidas dins sei composicions, lei donadas biograficas son subretot indirèctas. Felip Blanchet e Roger Gensollen ensageron de recampar aquelei donadas dinsson edicion deis composicions de Chabèrt en tot arrivar a la conclusion que, coma va laissa pensa son estil e lo contengut de sei vers, Pèire Chabèrt èra un notable de La Valeta, elejut cònsol, aviá seguit d'estudis superior, èra trilingue francés, latin e occitan, e èra perfechament au fial dei mòdas literàrias de son temps.

Son provençau es a l' encòp classic (un pauc meme arcaïc coma se va vètz dins la rigor de sa grafia) en tot ostentar de particularitats dialectalas maritimas e varesas ben marcadas.

L houstau de Neptuno

Provençau (grafia de l'autor)	Provençau (nòrma classica)
L houstau de Neptuno Vn jour qu'eri fouart pensatiq, Et ravant, como-un Fantastiq, Mi proumenavi-a la campagno, Fasen de Casteus en Espagno ; Et moun esprit leugierament, Voulavo, jusqu-au Firmament. Veniou de legi d escrituros, Vounte l'-i-avié proun d'aventuros, Que mi rendien tant ennuyous, Qu'auriou vougut fini mei jous. En ressarquan cauvos Semblablos, N'a que v'estimoun tot de fablos ; Mai, apres ceque vous dirai, Poudés creiré qu'es tout verai.[...]	L'ostau de Neptune Un jorn qu'èri fòrt pensatic, E revant, coma un Fantastic, Me promenavi a la campanha, Fasent de Castèus en Espanha ; E mon esprit leugierament, Volava, jusqu'au Firmament. Veniáu de legir d'escrituros, Vonte li aviá pron d'aventuras, Que me rendián tant ennuiós, Qu'auriáu vogut finir mei jorns. En recercant cauvas Semblablas, N'a que v'estimon tot de fablas ; Mai, après ce que vos dirai, Podètz creire qu'es tot verai.[...]