Sètge de Carcassona (1209) : Diferéncia entre lei versions
Creacion de la pagina amb « {{Infobox Conflicte militar |imatge = |legenda = |data = 1-15 d'aost de 1209 |luòc = Carcassona |casus = ... » |
mCap resum de modificació |
||
| Linha 34 : | Linha 34 : | ||
}} |
}} |
||
Lo '''sètge de Carcassona de 1209''' se debanèt dau 1{{èr}} au 15 d'aost de [[1209]] durant la [[Crosada dels albigeses|Crosada deis Albigés]]. Opausèt l'armada crosada ai tropas de [[Ramon Rogièr Trencavel]]. Après sa victòria de [[Sètge de Besièrs (1209)|Besièrs]], la Crosada enceuclèt Carcassona que manquèt rapidàment de manjar e d'aiga. Trencavel acceptèt de negociar sa capitulacion e foguèt capturat dins de circonstàncias mau conegudas |
Lo '''sètge de Carcassona de 1209''' se debanèt dau 1{{èr}} au 15 d'aost de [[1209]] durant la [[Crosada dels albigeses|Crosada deis Albigés]]. Opausèt l'armada crosada ai tropas de [[Ramon Rogièr Trencavel]]. Après sa victòria de [[Sètge de Besièrs (1209)|Besièrs]], la Crosada enceuclèt Carcassona que manquèt rapidàment de manjar e d'aiga. Trencavel acceptèt de negociar sa capitulacion e foguèt capturat dins de circonstàncias mau conegudas : capitulacion oficiala, arrestacions pendent lei negociacions ?. Quin cas que sigue, la batalha s'acabèt per lo succès dei Crosats que poguèron conquistar la vila. Puei, en consequéncia deis edictes papaus de predicacion de la Crosada, lei tèrras Trencavel foguèron confiscadas e donadas a [[Simon IV de Montfòrt]] per lo legat dau papa. |
||
Aquela decision va cambiar prefondament lo caractèr de l'expedicion que seis objectius van venir subretot politic e non religiós. D'efèct, vengut senhor legitim segon lo drech canonic, Simon de Montfòrt aviá lo drech de conquistar lei fèus Trencavel mentre que lei vassaus ancians de Ramon Rogièr Trencavel que resistiguèron venguèron de rebels. Lei combats seguents de la guèrra foguèron donc fòrça acarnats entre lei partisans de Montfòrt desirós de conquistar de fèus personaus dins lo país e lei senhors occitans refusant d'abandonar sei castèus. |
Aquela decision va cambiar prefondament lo caractèr de l'expedicion que seis objectius van venir subretot politic e non religiós. D'efèct, vengut senhor legitim segon lo drech canonic, Simon de Montfòrt aviá lo drech de conquistar lei fèus Trencavel mentre que lei vassaus ancians de Ramon Rogièr Trencavel que resistiguèron venguèron de rebels. Lei combats seguents de la guèrra foguèron donc fòrça acarnats entre lei partisans de Montfòrt desirós de conquistar de fèus personaus dins lo país e lei senhors occitans refusant d'abandonar sei castèus. |
||
Version del 28 setembre de 2012 a 21.38
|
Sètge de Carcassona (1209)
| |
|---|---|
| Informacions generalas | |
| Data | 1-15 d'aost de 1209 |
| Luòc | Carcassona |
| Eissida | Victòria crosada |
| Belligerants | |
 Crosada deis Albigés : |
 Ostau Trencavel |
| Comandants | |
 Arnaud Amalric
|
Ramon Rogièr Trencavel
|
| Batalhas | |
.svg){kind=small}
Lo sètge de Carcassona de 1209 se debanèt dau 1èr au 15 d'aost de 1209 durant la Crosada deis Albigés. Opausèt l'armada crosada ai tropas de Ramon Rogièr Trencavel. Après sa victòria de Besièrs, la Crosada enceuclèt Carcassona que manquèt rapidàment de manjar e d'aiga. Trencavel acceptèt de negociar sa capitulacion e foguèt capturat dins de circonstàncias mau conegudas : capitulacion oficiala, arrestacions pendent lei negociacions ?. Quin cas que sigue, la batalha s'acabèt per lo succès dei Crosats que poguèron conquistar la vila. Puei, en consequéncia deis edictes papaus de predicacion de la Crosada, lei tèrras Trencavel foguèron confiscadas e donadas a Simon IV de Montfòrt per lo legat dau papa.
Aquela decision va cambiar prefondament lo caractèr de l'expedicion que seis objectius van venir subretot politic e non religiós. D'efèct, vengut senhor legitim segon lo drech canonic, Simon de Montfòrt aviá lo drech de conquistar lei fèus Trencavel mentre que lei vassaus ancians de Ramon Rogièr Trencavel que resistiguèron venguèron de rebels. Lei combats seguents de la guèrra foguèron donc fòrça acarnats entre lei partisans de Montfòrt desirós de conquistar de fèus personaus dins lo país e lei senhors occitans refusant d'abandonar sei castèus.