Califat de Còrdoa : Diferéncia entre lei versions
m r2.7.1) (Robòt Apondre: eo:Kaliflando de Kordovo |
Cap resum de modificació |
||
| Linha 1 : | Linha 1 : | ||
[[Fichièr:Califato de Córdoba-1000.png|thumb|right|250px|Lo Califat de Còrdoa cap a l'an 1000]] |
[[Fichièr:Califato de Córdoba-1000.png|thumb|right|250px|Lo Califat de Còrdoa cap a l'an 1000]] |
||
Lo '''Califat de Còrdoa''' ([[arabi]]: ة قرطبة ''Khilāfat Qurṭuba'') governèt la [[Peninsula Iberica]] (''[[Al Andalús]]'') e l'[[Africa del Nòrd]] a partir de la ciutat de [[Còrdoa]], entre 929 e 1031. Aqueste periòde foguèt caracterizat per un succès remarcable dins lo comèrci e la cultura; fòrça cap d'òbra de l'Iberia [[islam]]ica foguèron bastits durant aquel periòde, en particular la famosa [[Granda Mosqueta de Còrdoa]]. En genièr de 929, [[Abd-ar-Rahman III]] se proclamèt '''''[[Califa]]''''' (arabi: خليفة) de Còrdoa<ref>Simon Barton, A History of Spain (New York: Palgrave MacMillan, 2004), 38.</ref> a la plaça de son títol original d' '''[[Emir]] de Còrdoa''' (arabi: أمير قرطبة ''<nowiki>'</nowiki>Amīr Qurṭuba''). [[Abd-ar-Rahman III]] èra sòci de la dinastia [[omeia]]; la meteissa que teniá los títols d'[[Emir]] de Còrdoa dempuèi 756. Lo règne del califat es conegut per èsser l'apogèu de la preséncia musulmana dins la [[Peninsula Iberica]]. Lo califat s'esberlèt a causa de la guèrra civila (''[[fitna (word)|fitna]]'') entre los descendants del darrièr califa legitim [[Hisham II]] e los successors del sieu primièr ministre (''[[hayib]]'') [[Al-Mansur Ibn Abi Aamir|Al-Mansur]]. Lo califat existiguèt fins a 1031 quand, après d'annadas de luchas intèrnas, se fracturèt en mantun reialmes independents nomenats ''[[Taifa]]s''.<ref>Anwar G. Chejne, Muslim Spain: Its History and Culture (Minneapolis: The University of Minnesota Press, 1974), 43-49.</ref> |
Lo '''Califat de Còrdoa''' ([[arabi]]: ة قرطبة ''Khilāfat Qurṭuba'') governèt la [[Peninsula Iberica]] (''[[Al Andalús]]'') e l'[[Africa del Nòrd]] a partir de la ciutat de [[Còrdoa]], entre 929 e 1031. Aqueste periòde foguèt caracterizat per un succès remarcable dins lo comèrci e la cultura; fòrça cap d'òbra de l'Iberia [[islam]]ica foguèron bastits durant aquel periòde, en particular la famosa [[Granda Mosqueta de Còrdoa]]. En genièr de 929, [[Abd-ar-Rahman III]] se proclamèt '''''[[Califa]]''''' (arabi: خليفة) de Còrdoa<ref>Simon Barton, A History of Spain (New York: Palgrave MacMillan, 2004), 38.</ref> a la plaça de son títol original d' '''[[Emir]] de Còrdoa''' (arabi: أمير قرطبة ''<nowiki>'</nowiki>Amīr Qurṭuba''). [[Abd-ar-Rahman III]] èra sòci de la dinastia [[califat Omeia|omeia]]; la meteissa que teniá los títols d'[[Emir]] de Còrdoa dempuèi 756. Lo règne del califat es conegut per èsser l'apogèu de la preséncia musulmana dins la [[Peninsula Iberica]]. Lo califat s'esberlèt a causa de la guèrra civila (''[[fitna (word)|fitna]]'') entre los descendants del darrièr califa legitim [[Hisham II]] e los successors del sieu primièr ministre (''[[hayib]]'') [[Al-Mansur Ibn Abi Aamir|Al-Mansur]]. Lo califat existiguèt fins a 1031 quand, après d'annadas de luchas intèrnas, se fracturèt en mantun reialmes independents nomenats ''[[Taifa]]s''.<ref>Anwar G. Chejne, Muslim Spain: Its History and Culture (Minneapolis: The University of Minnesota Press, 1974), 43-49.</ref> |
||
==Referéncias== |
==Referéncias== |
||
<references /> |
<references /> |
||
Version del 30 genièr de 2012 a 20.04
Lo Califat de Còrdoa (arabi: ة قرطبة Khilāfat Qurṭuba) governèt la Peninsula Iberica (Al Andalús) e l'Africa del Nòrd a partir de la ciutat de Còrdoa, entre 929 e 1031. Aqueste periòde foguèt caracterizat per un succès remarcable dins lo comèrci e la cultura; fòrça cap d'òbra de l'Iberia islamica foguèron bastits durant aquel periòde, en particular la famosa Granda Mosqueta de Còrdoa. En genièr de 929, Abd-ar-Rahman III se proclamèt Califa (arabi: خليفة) de Còrdoa[1] a la plaça de son títol original d' Emir de Còrdoa (arabi: أمير قرطبة 'Amīr Qurṭuba). Abd-ar-Rahman III èra sòci de la dinastia omeia; la meteissa que teniá los títols d'Emir de Còrdoa dempuèi 756. Lo règne del califat es conegut per èsser l'apogèu de la preséncia musulmana dins la Peninsula Iberica. Lo califat s'esberlèt a causa de la guèrra civila (fitna) entre los descendants del darrièr califa legitim Hisham II e los successors del sieu primièr ministre (hayib) Al-Mansur. Lo califat existiguèt fins a 1031 quand, après d'annadas de luchas intèrnas, se fracturèt en mantun reialmes independents nomenats Taifas.[2]