Edicte de Nantas : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
garantida |
m correccions menoras |
||
Linha 1 : | Linha 1 : | ||
[[Fichièr:Edit_de_nantes.jpg|thumb|right|250px|L'Edicte de Nantas]] |
[[Fichièr:Edit_de_nantes.jpg|thumb|right|250px|L'Edicte de Nantas]] |
||
L''''Edicte de Nantas''' |
L''''Edicte de Nantas''' es un document que foguèt signat lo 30 d'abril de 1598 per [[Enric IV de França]], que lo rei i reconeissiá la libertat de culte als [[Protestantisme|protestants]], segon mantun limit e lor concedissiá dos "brevets" principals : un nombre consequent de plaças de seguretat en garantida (aperaquí 150) e una indemnitat annadièra a pagar per las finanças reialas. |
||
[[Fichièr:Château Nantes 25.JPG|thumb|left|200px|Lo [[Castèl dels ducs de Bretanha]] a [[Nantas]], que i foguèt promulgat lo tractat]] |
[[Fichièr:Château Nantes 25.JPG|thumb|left|200px|Lo [[Castèl dels ducs de Bretanha]] a [[Nantas]], que i foguèt promulgat lo tractat]] |
||
[[Enric IV de França]] èra un ancian [[Protestantisme|protestant]], e aviá causit de se convertir al [[catolicisme]] per fin d'accedir al tròn. La promulgacion d'aqueste edicte metèt fin a las [[Guèrras de religion (França)|guèrras de religion]] que devastèron França al sègle XVI, e constituís una [[amnistia]] qu'arrestèt la guèrra civila. |
[[Enric IV de França]] èra un ancian [[Protestantisme|protestant]], e aviá causit de se convertir al [[catolicisme]] per fin d'accedir al tròn. La promulgacion d'aqueste edicte metèt fin a las [[Guèrras de religion (França)|guèrras de religion]] que devastèron França al sègle XVI, e constituís una [[amnistia]] qu'arrestèt la guèrra civila. |
||
{{DEFAULTSORT:Edicte de Nantas}} |
{{DEFAULTSORT:Edicte de Nantas}} |
Version del 18 decembre de 2011 a 23.56
L'Edicte de Nantas es un document que foguèt signat lo 30 d'abril de 1598 per Enric IV de França, que lo rei i reconeissiá la libertat de culte als protestants, segon mantun limit e lor concedissiá dos "brevets" principals : un nombre consequent de plaças de seguretat en garantida (aperaquí 150) e una indemnitat annadièra a pagar per las finanças reialas.
Enric IV de França èra un ancian protestant, e aviá causit de se convertir al catolicisme per fin d'accedir al tròn. La promulgacion d'aqueste edicte metèt fin a las guèrras de religion que devastèron França al sègle XVI, e constituís una amnistia qu'arrestèt la guèrra civila.