Joan Castanha : Diferéncia entre lei versions
mCap resum de modificació |
mCap resum de modificació |
||
| Linha 11 : | Linha 11 : | ||
Recebèt la Cigala d'Aquitània en 1881. |
Recebèt la Cigala d'Aquitània en 1881. |
||
Se maridèt lo 25 d'abril de 1885 amb Emelina qu'èra una amiga d'enfància. Aguèron doas filhas Lina e Joana, que moriguèt quand èra pichòta e un dròlle, Albèrt, que venguèt pintor. |
Se maridèt lo 25 d'abril de 1885 amb Emelina qu'èra una amiga d'enfància. Aguèron doas filhas Lina e Joana, que moriguèt quand èra pichòta e un dròlle, Albèrt, que venguèt pintor. |
||
Publiquèt la revista comica ''Cacalacà'', a l'origina trimestrala puèi mesadièra, que pareguèt entre 1914 e 1933. |
|||
== Òbras == |
== Òbras == |
||
* ''Grumas e rires dins lo sang'' (1919) |
* ''Grumas e rires dins lo sang'' (1919) |
||
Version del 4 setembre de 2011 a 20.32
Joan Castanha (escais de Julian Brabo; la Vabrelha, país d'Alès, 26 d'octobre de 1859 - Alès, 31 de genièr de 1938) foguèt un dels escrivans mai importants del país cevenòl de la fin del sègle XIX e de la debuta del XX.
Biografia
Julian Brabo nasquèt en 1859 dins una familha modèsta del país d'Alès. Son paire Francés, qu'aviá pas que 27 ans quand nasquèt lo futur Joan Castanha, èra originari de Quesac (Losèra) e èra davalat per far de pastre a la Vabrelha. Sa maire Victorina Ribòt, ela, èra originària de Malatavèrna. Julian aguèt un fraire Leon que se moriguèt quand aviá pas un an, e puèi una sòrre Angelina qualque temps mai tard. Lo paire aprèp èra vengut varlet de bòria e dintrèt mai tard dins las fabregas de fèrre del Tamarís qu'abandonèt per trabalhar finalament dins la Companhiá del Camin de fèrre P.-L.-M. Alara la familha partiguèt viure a Fontanas quand Julian aviá pas qu'un an. A sèt ans lo futur escrivan anèt estudiar a l'Escòla dels Fraires de la carrièira Taisson d'Alès ont l'instruccion èra gratuïta mas i demorèt pas gaire ja que l'estiu seguent la familha s'installava a sièis quilomètres de la capitala cevenòla, al vilatge de Sant Ilari de Bretmàs ont lo paire aviá un emplec novèl, pro ben pagat, e sa maire veniá gardiana d'un passatge de nivèl.
Quand aviá 19 ans, aprèp aver començat a trabalhar quand èra adolescent dins una estampariá d'Alès, se n'anèt cercar de trabalh a Montpelhièr e venguèt tipograf en cò d'estampaires de la vila. Aqueste trabalh generèt un interès grand pels libres que menèt Julian Brabo a se cultivar d'un biais autodidacte. S'installèt puèi a Alès ont trabalhèt coma tipograf abans de dobrir una estampariá. Recebèt la Cigala d'Aquitània en 1881. Se maridèt lo 25 d'abril de 1885 amb Emelina qu'èra una amiga d'enfància. Aguèron doas filhas Lina e Joana, que moriguèt quand èra pichòta e un dròlle, Albèrt, que venguèt pintor. Publiquèt la revista comica Cacalacà, a l'origina trimestrala puèi mesadièra, que pareguèt entre 1914 e 1933.
Òbras
- Grumas e rires dins lo sang (1919)
- La melada (1919)
- Victorina (1920)
- Margalh: drama (1922)
- Lo grand bodiflard: bofonada (1922)
- La granda pietat de Carnaval: bofonada de grand espectacle (1924)
- Simon lo carbonièr (1926)
- Lo mistèri crestian (1928)
- E zo! Tabò (1930)
- L'indigestion de Madamo Chimbala
- Per mon país
- Rastelard, President dau Sindicat dels Manjo-Peras
- Topinèl: o Lo còp de solelh de Gustet