Ernèst Chalamèl

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Placa sus l'ostal d'Ernèst Chalamèl, a Dieulofet.

Ernèst Chalamèl (Dieulofet, 8 d'abril de 1846 - Dieulofet, 2 d'abril de 1921) que foguèt un escrivan occitan (felibre) de Daufinat. Lo son chafre qu'es "lo felibre dau Blat".

Biografia[modificar | Modificar lo còdi]

Ernèst Chalamèl qu'es vadut a Dieulofet lo 8 d'abril de 1846. Lo son pair qu'èra terralhèr e mainat de terralhèr, Ernèst, naturalament que foguèt terralhèr. Los sons pairs, amb lo pauc que ganhavan, n'avián tant per tant per veure venir.[1]

Poèma Salut a Dieulofer (extrait)[modificar | Modificar lo còdi]

  • Flor de la tèrra daufinala,
  • Moeissa? ("moueisso") de l'aigra dau Jabron,
  • Te saluièm d'un pichòt brot
  • De chant dins la lenga pairiala.
  • Chantarem tot çò qu'as de bèu:
  • Tei monts que te fan una centura,
  • Tei rieus v-ont lo rossinhòu beu,
  • Tei costaus v-ont lo blat maüra.
  • Direm Rachàs e Montmiralh,

Rò (ròc??), Sant Maurise mai Mialandra ("Mialandro"),

  • Que dins ton cièl clafit de rais
  • Mòntan pus naut que las calandras;
  • Direm Jabron Mai Salaràs
  • V-ont tant de coguieus s'espandisson,
  • Quand ven lo redoç, qu'a plens braç
  • Lei calinhaires n'en culisson.
  • Passètz par sens vos arrestar,

Voiatjor(s??) de l'azur, aucelonet(s??) volaire(s??),

  • Çai i a de bòscs ombrós, de mossas e de frescs caires,
  • Onte porretz vos bequetar.
  • Aicí se carda, aicí se fiala
  • La seda dei manhan ("magnau"), la lana dei mauton ("móutou") ;
  • Aicí se torneia l'argila,
  • E, de Raimond coma de Viala,
  • La chançon dau travai s'envola de pertot...

Referéncias[modificar | Modificar lo còdi]

  1. Gabriel Azaïs, (1881) prefaci de "Ma Glena" (1925)