Economia de Peró
Economia de Peró | |
Moneda | Nuevo sol |
---|---|
Organizacions comercialas | OMC, Unasur, APEC, Comunidad Andina |
Estadisticas[1] | |
PIB | USD 325,4 miliards (2012) |
Reng PIB | 40ena granda[2] |
Creissença del PIB | 6% (2012) |
PIB per càpita | 10 700 (2012) |
PIB per sector | agricultura 7,8%, industria 33,9%, servicis 58,4% (2012) |
Inflacion | 3,6%(2012) |
IDH | cap d'informacions |
Populacion jol lindal de pauretat | 31,3% (2010) |
Fòrça de trabalh | 16 200 000 (2012) |
Fòrça de trabalh per ocupacion | agricultura 0,7%, industria 23,8%, servicis 75,5% (2005) |
Caumatge | 7,7% (2012) |
Partenaris comercials[1] | |
Expòrts | 47,38 miliards (2012) |
Sòcis principals | Republica Populara de China 18,3%, Estats Units 15,2%, Canadà 11,4%, Japon 5,4%, Espanha 5,3%, Chile 4,8%, Corèa del Sud 4,6%, Alemanha 4,1% (2011) |
Impòrts | 41,15 miliards (2012) |
Sòcis principals | Estats Units 24,5%, Republica Populara de China 13,7%, Brasil 6,7%, Chile 5,9%, Eqüator 4,4%, Corèa del Sud 4% (2011) |
Finanças publicas[1] | |
Deute extèrne | 38,91 miliards (2012) |
Revenguts | USD cap d'informacions |
Despensas | 56,42 miliards (2012) |
L'economia de Peró es un rebat de sa geografia variada- un litoral arid, los Andes mai al dedins, e la seuva Amazonica que s'estend fins a la frontièra amb Colómbia e Brasil. Lo país a de ressorsas mineralas abondosas dins las regions de montanha, e lo sieu litoral es ric en peis[1]. Tradicionalament, lo país s'es basat tradicionalament en l'espleitacion, tractament e exportacion de las ressorsas naturalas, principalament minièras, agricòlas e de pesca. Malgrat aiçò, en los darrièrs ans s'obsèrva una diversificacion fòrça importanta e una creissença notabla dins de sectors coma l'agroindustria, de servicis e d'indústrias leugièras, amb importanta valor agregada[1].
La majoritat dels perovians vivián de l'espleitacion, transformacion e exportacion de las ressorsas naturalas, de l'agricultura e dels servicis. Las politicas d'industrializacion aplicadas dins las annadas 50, 60 e sustot 70, basadas en la substitucion d'importacions, aguèron gaire d'efièch. La fòrta crisi economica de la fin de las annadas 80, va agudizar encara mai los problèmas, fins a l'aplicacion d'una politica drastica de dubertura neoliberala e correccion dels comptes fiscals dins las annadas 90, çò qu'a permés l'expansion economica del país.
Après mai de 15 ans d'aplicacion d'aquelas mesuras economicas, e davant una economia mondiala en expansion, comencèron d'aparéisser de resultats positius apiejats per la conjontura internacionala, mas tanben per un adequat ordenament en los comptes intèrnes: l'economia cresquèt de mai de 4% l'an entre 2002 e 2006, amb un taus de cambiament estable e una inflacion bassa. La creissença sautèt per 9% a l'an entre 2007 e 2008, ajudat per l'ascens dels prèses internacionales dels metals e las politicas agressivas de liberalizacion[1]. Las exportacions o faguèron en mai de 27% en arribant a US$ 31 500 milions, l'investiment privat e public atenguèt 21% del PIB, las resèrvas internacionalas netas (comprés l'aur) arribèron als US$ 35 131 milions, las intradas de l'Estat per recobrament d'impòstes aumentèron de 33%, lo deute per lo qu'es del PIB se redusiguèt notablament de 50% en 2000 a 24% lo 2008, e lo budgèt nacional cresquèt en 50% en los darrièrs cinc ans, fins a arribar als US$ 32 500 milions. Malgrat aiçò, en 2009 i aguèt una casuda del creissença per 1%, coma resultat de la recession mondiala. La creissença rapida del país ajudèt a redusir a 15% la praubesa dempuèi 2002, e mai lo caumatge demòre naut[1].
Nòtas & referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]<references>
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 et 1,4 CIA. «The World Factbook». Acessat lo 27 d'abril de 2013.
- ↑ https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/rankorder/2001rank.html