Castèl de Puègverd
Lo castèl de Puègverd se quilha sus una còla susplombant lo vilatge e son lac. Son punt culminant a una altitud de 605 m. Se tròba en Lengadòc, dins lo parçan de Quercòrb, a 60 km al sud de Carcassona e a 45 km a l'èst de Fois. Venguèt « monument istoric » lo 6 de julhet de 1907.
Istòria[modificar | modificar la font]
Lo castrum primitiu[modificar | modificar la font]
La construccion remontariá al sègle XII. Las primièras mencions de l'edifici datan de 1170: perteniá alavetz a la familha de Congost. Aqueles senhors practicavan lo Catarisme e èran mostrats coma d'eretics. Aital, en novembre de 1210, durant la crosada dels Albigeses, lo castèl patiguèt un sètge de qualques jorns per l'armada de Tomàs Ponç de Bruyère, luòctenent de Simon de Montfòrt, e lo vilatge de Puègverd venguèt una possession del reialme. En 1279, un esfondrament de la restanca naturala de las aigas del lac al pè del castèl causèt la destruccion d'una partida de la vila de Mirapeis, situada a 30 km al nòrd, dins lo País de Fois.
Lo castèl actual[modificar | modificar la font]
Al començament del sègle XIV, Tomàs V de Bruyères, baron d'Eissalabra, felen de Ponç e sa femna, Isabèl de Melun, bastiguèron lo « castèl novèl », a l'èst del « castèl vièlh » que sos vestigis son encara visibles. L'escut d'Isabèl de Melun, filha d'un grand camarlenc de França, son de per abans dins l'edifici ancian. Despuèi sa venda en 1996 per la familha de Puègverd, lo castèl a servit de decòr a mantun filme (La Pòrta Novena, Lo Pòble migrator, La Passion de Beatritz) de mercé son donjon fòrça ben servat.
La pèça dels musicians[modificar | modificar la font]
Al quatren solièr del donjon se tròba la sala dels musicians. Lo nom ven de las uèch delicadas esculturas de musicians amb lors instruments situadas sus las consòlas de la pèça. Sembla que Puègverd aculhiguèt al sègle XII un celèbre encontre de trobadors.
Blason de la familha de Bruyères-Eissalabra: D'aur al leon rampant de sable, armat e lampassat de gules, la coa forcuda, nosada e passada en colar (que es de Bruyères) 
Isabèl de Melun: Partit, al primièr d'aur al leon rampant de sable, armat e lampassat de gules, la coa forcuda, nosada e passada en colar (que es de Bruyères); al segond d'azur als nòu besants d'aur e al chef del meteis (que es de Melun) (Aqueste blason es gravat e aladonc encara visible al castèl de Puègverd)
