Aquiles Mir
Aquiles Mir (en francés Achille Mir; Escalas, 30 de novembre de 1822 – Carcassona, 10 d'agost de 1901) foguèt un escrivan occitan de Lengadòc.
Biografia[modificar | modificar la font]
Aquiles Mir nasquèt en 1822 a Escalas dins una familha modèsta d'obrièrs agricòlas. Dintrèt a l'Escòla Normala de Carcassona gràcias a una borsa e i demostrèt tant de talent que foguèt nomenat tre sa sortida a l'escòla vesina de l'establiment. Inventèt un metòde d'escritura a la man que coneguèt una brava capitada. Venguèt puèi professor de calligrafia de totes los centres educatius de Carcassona.
Son escritura occitana comencèt en 1863 quand presentèt un poèma La vinha al concors de la Societat Arqueologica de Besièrs. Collaborèt al recuèlh mesadièr Les Muses du Midi. Quitèt l'ensenhament en 1869 per venir director comptable de la manufactura de draps de La Trivala. Venguèt Majoral del Felibritge en 1876 e Mèstre en Gai Saber l'an seguent. En 1892 fondèt l'Escòla Audenca. Aguèt una filha Amelia. Son òbra, que compren qualques elements inedits, es estada fisada al Collègi d'Occitània.
En 1907, se celebrèron de fèstas a Carcassona per omenatjar la figura de l'escrivan d'Escalas. Lo bust, que foguèt escalprat per Teofil Barrau en aquel temps, desapareguèt en 1944.
Òbras[modificar | modificar la font]
- La Cançon de la Lauseta (1875)
- Lo Lutrin de Ladèrn (1883)
- Lo Sermon del Curat de Cucunhan (1885)
- Lo Rire, seguit del Porquet de lait (1890)
- Glossaire des comparaisons populaires du Narbonnais & du Carcassez (1883)