Engraulidae

Anchòias europèas

Classificacion
Règne	Animalia
Embrancament	Chordata
Classa	Actinopterygii
Òrdre	Clupeiformes

Familha

Engraulidae
Gill, 1861^[1]

Las anchòias o engraulids (Engraulidae) forman una familha de peisses que fòrça espècias son consomats per l'òme e los animals terrèstres. S'encontra dins los oceans Atlantic, Indian e Pacific, subretot près de las còstas e dins los estuaris.

Utilizacion[modificar | Modificar lo còdi]

Las anchòias son consomadas en Euròpa al mens dempuèi l'Edat Mejana, subretot salats per ne permetre la conservacion; Sant Tropetz, Frejús, Cotlliure, Sent Joan de Lus e Hendaia èran de pòrts especializats, la flòta se concentrèt pauc a pauc a l'entorn del Golf de Gasconha.

L'intensificacion de la pèsca se realizèt a causa de la modernizacion materiala de la flòta (naus metallicas, motorizacion, sondaires, sonars, GPS, etc.) que foguèt la causa d’un declin dels estòcs (subrepesca). Lo tonatge pescat vendut es fèble comparat al total de la pesca.

Euròpa[modificar | Modificar lo còdi]

Las espècias pescadas en Euròpa mesuran de 12 a 14 cm e se reproduson de mai a setembre, amb 9 000 à 30 000 uòus, en pontas fraccionadas. An una durada de vida corta, son maturas après un an. L'estòc varia segon de la pression de pèsca mas tanben d'eveniments climatics coma lo tipe d'ivèrn.

En Euròpa, son l'Espanha e la França (Golf de Gasconha, amb las flòtas dels pòrts de La Turballe (Léger Atlantic), dels Sables-d'Olonne e de Saint-Gilles-Croix-de-Vie (Vendèa)) que realizan l'essencia de las presas, la fonts de Mediterranèa essent en declin de 1987 a 1989 per enseguida variar fòrça. Aquelas fluctuacions semblan ligadas entre autre als tipes d'ivèrns e dels corrents de l'adriatica. En Méditerranèa, l'Itàlia rrealiza près de 90 % de las presas d'anchòia europèus debans la Croacia e l'Eslovènia.

La pesca intensiva puèi una subrepesca combinada a de catastròfas naturalas dins la reproduccion de l'anchòia provoquèron una grava crisi dins los ans 2000 en UE. L'estòc d'anchòias del Golf de Gasconha manquèt la disparicion, provocan l'arrèst de la pèsca entre 2005 e 2010.

L'Espanha ten 90 % dels drechs de pèsca dins aquela zona. Volguèt lo manten de l'interdiccion de pèsca, jutjant que l'estat de l'estòc es encora preocupant. Los Espanhòls consomisson cada an mai de 10 000 tonas d’anchòia, los Italians 8 000 tonas, e en França 5 a 6 000 tonas.