Vocala obèrta anteriora non arredondida
| a | |
| a̟ | |
| æ̞ | |
| Numèro AFI | 304 |
|---|---|
| Codificacion | |
| Entitat (decimala) | a |
| Unicode (hex) | U+025B |
| X-SAMPA | a or a_+ or {_o |
| Braille |  |
| Son | |
La vocala obèrta anteriora non arredondida es una vocala emplagada per mantunas lengas parladas. L'Alfabet Fonetic Internacional li atribuís lo simbòl ⟨a⟩. Pasmens, s'i a de besonh de diferenciar los dos sòns, la vocala obèrta centrala non arredondida se pòt representar per [ä]. Las lengas qu'emplegan l'alfabet latin representan generalament aqueste sòn amb una "a".
Caracteristicas[modificar | Modificar lo còdi]
- Son gra d'obertura es obèrt, es a dire que la lenga es plaçada tan luònh dau paladar coma possible
- Son punt d'articulacion es anterior, es a dire que la lenga es plaçada tan luònh en avant de la boca
- Son caractèr redondetat non es arredondit, çò que significa que las labras son pas arredondidas.
En occitan[modificar | Modificar lo còdi]
L'occitan possedís aquel son representat per la letra a, coma ''mar", pasmens en posicion finala atòna se pronóncia [α] (mas tanplan [ə], [a], [u]). Segon los dialèctes, se fa siá [a] (anteriora) siá [ä] (centrala).
En auvernhat e lemosin la a atòna non finala se pronóncia [ɒ] (levat "as" finala o avant una vocala). Dins mantuns dialèctes "au" atòna fa [ɔw]. La [a] se pòt escriure d'autres biais dins cèrts dialèctes dins un drigrama.
Ocurréncias[modificar | Modificar lo còdi]
- Alemand ratte ['ʀätə] « rat »
- Espanhòl : rata [ˈrätä] « rat »
- Francés : la [la] « la »
- Igbò : ákụ́ [ákú̙] « clòsc »
- Italian : padre [ˈpadre] « paire »
- Japonés : 蚊 [kä] « moissal »
- Neerlandés : zaal [zäːl] « sala »
- Romanés : cal [käl] « caval »
- Suedés : bank [baŋk], « banca »
- Occitan (vivaroaupenc): chavau [tʃaˈvaw]
