Teodòr Estudita
Teodòr Estudita (759 - 11 de novembre de 826) foguèt un monge e un teologian bizantin qu'es considerat coma una figura majora de la Glèisa Ortodoxa.
Biografia[modificar | Modificar lo còdi]
Nascut en 759 dins la capitala de l'Empèri, èra lo fiu d'un important foncionari. Vèrs 780, sa familha abandonèt sa vida per seguir Platon de Sakkoudion, l'oncle de Teodòr Estudita, e fondar lo monastèri de Sakkoudion en Bitínia. Sostenguèron la fin de l'iconoclasme decidida per lo segond concili de Nicèa en 787. Puei, en 794, Teodòr remplacèt son oncle coma cap dau monastèri. S'opausèt a la repudiacion de l'impetratritz per Constantin VI (780-797), çò qu'entraïnèt son arrestacion e la sarradura dau monastèri fins au còp d'estat còntra Constantin VI en 797. Sostenguts per l'imperatritz Irèna (797-802), lei monges acomencèron de trabalhs importants.
Dins aquò, Teodòr e son oncle intrèron rapidament en conflicte ambé l'emperaire Nicèfor Ièr (802-811) a prepaus de sa chausida de Nicèfor Ièr de Constantinòble coma patriarca de Constantinòble en 806. Aquò foguèt la causa d'una novèla arrestacion. Puei, en 809, foguèron declarats eretics e exilats fins au perdon de l'emperaire Miquèu Ièr Rangabé (811-813).
Sota lo rèine de Leon V l'Armèni (813-820), Teodòr s'opausèt tornarmai ai decisions de l'emperaire que voliá restaurar l'iconoclasme. Arrestat per lo tresen còp, foguèt rapidament transferit dins una fortalesa d'Anatolia Centrala per l'empachar de comunicar ambé sei partisans. Liberat après l'assassinat de Leon V, rescontrèt l'emperaire Miquèu II l'Amorian (820-829) que permetèt ai monges de venear leis icònas en fòra de Constantinòble.
Òbra[modificar | Modificar lo còdi]
Teodòr Estudita foguèt un teologian major de son periòde. En particular, s'interessèt a la vida monacala qu'èra alora devesida entre lo modèl de l'ascèsi e lo modèl de monges urbans implicats dins la vida de l'Empèri. Maugrat un respèct afirmat per leis ermitas, Teodòr Estudita conselhèt de pas leis imitar e defendiguèt puslèu lo concèpte de monastèris comunautaris amb una gròssa importància donada au trabalh. Apliquèt aquelei principis, especialament lo trabalh intellectuau e manuau obligatòri, a son monastèri. Sa regla foguèt codificada quauqueis annadas après sa mòrt.