Tavo Burat
|
Tavo Burat
Tavo Burat | |
|---|---|
 | |
| Tavo Burat en 2008 | |
| Naissença | 22 de mai de 1932 |
| Nacionalitat |  Itàlia
|
| Profession(s) | escrivan, lingüista e jornalista |
Tavo Burat (en italian: Gustavo Buratti Zanchi; Stezà (Bergam), 22 de mai de 1932 – Biela, 18 de decembre de 2009) foguèt un escrivan, lingüista e jornalista piemontés, que luchèt per la defensa e preservacion de las lengas minorizadas[1] de l'estat italian e dels autres païses.
Biografia[modificar | Modificar lo còdi]
Tavo Burat trabalhèt coma regent e publicitari. E a mai d'aquestas activitats es estat de longa a militar politicament dins o fòra dels partits. Foguèt secretari per Itàlia de l'Associacion Internacionala per la Defensa de las Lengas e de las Culturas Menaçadas (dempuèi 1964), e l'ha fat tant laurà per la reivindicacion dels dreches lingüistics dels pòbles de l'estat italian, subretot pels piemonteses e arpitans, anca a travèrs de sa collaboracion amb la Compagnìa dij Brandé per la defensa de sa lenga mairala, lo piemontés.
Poèta[modificar | Modificar lo còdi]
Tavo Burat foguèt un poèta important per la literatura piemontesa e mai en occitan, sa lenga d'adopcion. In di agn publiquèt di plachet que foguèron amassadas en 2008 dins un recuèlh sonat Poesìe per la Cà 'd studi piemunteis.
L'engatjament politic[modificar | Modificar lo còdi]
Comencèt son engatjament politic coma conselhièr comunal de Biela tre 1956 (conservèt lo mandat fins a 1994) e foguèt puèi dirigent regional del Partit Socialista Italian de 1975 a 1984. Ocupèt las cargas seguentas:
- Assessor de la Comunitat montana Bassa Valle Cervo (1970-1993)
- Rapresentant del grop del Verds int la comission per la revision de l'Estatut de la Region Piemont (1997-1998)
- Conselhièr nacional de la Federacion italiana dels Verds (2000-2009).
- Coordinador del Centre dels estudis dolcinians (1974-2009).
- Fondador del Conselh federatiu de la Resistenza de Biella.
- Director de l'"ALP" (1974-2009)
La defensa de las minoritats lingüisticas[modificar | Modificar lo còdi]
Tavo Burat aviá una implicacion prigonda dins los movements reivindicatius dels parlaires de las lengas minorizadas. Aital l'escrivan aguèt un ròtle important, sovent coma fondador dins l'Escòla dau Pò per çò qu'es de l'occitan de las Valadas e la Cà dë Studi Piemontèis, organisme d'estudi de la lenga e literatura piemontesas.[2]
Tavo Burat, jornalista e cercaire[modificar | Modificar lo còdi]
Burat collaborèt amb mantun jornal e revista coma l’impegno, la Cà de Studi Piemonteis, la Rivista Biellese, Riforma della scuola, e L’Alpe (Grenòble).
Òbras[modificar | Modificar lo còdi]
En piemontés[modificar | Modificar lo còdi]
- Finagi (Ca dë studi piemontèis, 1979)
- Lassomse nen tajé la lenga, (ALP, 2005)
- Poesìe, (Ca dë studi piemontèis, 2008)
En italian[modificar | Modificar lo còdi]
- Diritto pubblico nel Cantone dei Grigioni (1957)
- La situazione giuridica delle minoranze linguistiche in Italia, dins I diritti delle minoranze etnico-linguistiche (1974)
- In difesa degli altri, dins U. Bernardi, Le mille culture, Comunità locali e partecipazione politica (1976)
- Decolonizzare le Alpi, dins Prospettive dell’arco alpino (1981)
- Carlo Antonio Gastaldi. Un operaio biellese brigante dei Borboni (1989)
- Federalismo e autonomie. Comunità e bioregioni (1997)
- Fra Dolcino e gli Apostolici tra eresia, rivolta e roghi (2000)
- L'anarchia cristiana di Fra Dolcino e Margherita (2002)
- Eretici dimenticati. Dal Medioevo alla modernità (2004)
- Banditi e ribelli dimenticati. Storie di irriducibili al futuro che viene (2006)