Raimond Polidor

Raimond Polidor
Raimond Polidor a Angieus, pel Torn de França 2004
Informacions
Nom	Polidor
Prenom	Raimond
Escais	Popó L'Eternal Segond
Data de naissença	15 d'abril de 1936
Data de decès	13 de novembre de 2019
País	França
Equipa actuala	Retirat
Equipa(s) pro
1960-1977	1960-1969 Mercier-BP 1970-1971 Fagor-Mercier 1972-1976 Gan-Mercier 1977Miko-Mercier
Victòrias principalas
Torn d'Espanha 1964 Milan-San Remo 1961 Flècha Valona/Flèche Wallonne 1963 Campion de França sus rota 1961 París-Niça 1972 e 1973 Critèrium del Dauphiné Libéré 1966 e 1969 Grand Prèmi del Midi Libre 1973 7 etapas del Torn de França 4 etapas del Torn d'Espanha 189 victòrias

Raimond Polidor (Raymond Poulidor per l'estat civil francés, nascut lo 15 d'abril de 1936 al Mas de Barèu e Mairinhac, dins lo departament de Cruesa, Lemosin - defuntat lo 13 de novembre de 2019 a Sent Liunard, Nauta Vinhana) foguèt un ciclista occitan que correguèt coma professional entre 1960 e 1977.

Lo Palmarés[modificar | Modificar lo còdi]

Victòria màger foguèt la Vuelta a España (idem Torn d'Espanha) en 1964.
Ganhèt tanben lo Critèrium del Dauphiné Libéré en 1966, París-Niça en 1972 e 1973, Milan-San Remo en 1961, lo Grand Prèmi del Midi Libre en 1973 e la Flècha Valona en 1971.

Obtenguèt tot parièr lo Super Prestige Pernod International que designava lo melhor ciclista del mond, en 1964.
Foguèt egalament campion de França sus rota en 1961.

A de mai, se ganhèt la medalha d'argent dels Campionats del Mond de ciclisme sus rota en 1974, e de bronze en 1961, 1964 e 1966.

Los adversaris[modificar | Modificar lo còdi]

L'empacha màger dins la siá carrièra ne serà estat d'èsser l'adversari de dos dels campions mai importants e prestigioses de l'istòria del ciclisme mondial, çò es lo normand Jacques Anquetil e lo bèlga Eddy Merckx.

Sa rivalitat amb lo correire francés foguèt un pauc tanben simbòl e exutòri per lo pòble occitan fàcias a la nomenada França del Nòrd.

Un escarni ben "francés"[modificar | Modificar lo còdi]

Ne contèt lo quite el mantun còp que se trufavan d'el e lo s'escarnissián los autres correires franceses perque, a la debuta de sa carrièra, parlava pas cap lo francés mas sonque lo lemosin, l'occitan.

Puèi de Doma... 1964[modificar | Modificar lo còdi]

Lo sieu espet mai fabulós e mitic, lo que bastiguèt la siá legenda esportiva, serà estat l'escalada del Puèi de Doma pendent lo Tour de França en 1964.
Manquèt de ganhar la Granda Bocla lo jorn aquel mas, per sonque qualques segondas, o capitèt pas, que lo grand especialista del contra la mòstra Jacques Anquetil li foguèt superior d'unes jorns apuèi e vencèt.

Lo recòrd màger[modificar | Modificar lo còdi]

Montèt 8 còps sul pòdi del Tour de França (3 coma segond e 5 coma tresen), qu'es encara lo recòrd absolut fins ara, e partejat solament amb Lance Armstrong, lo grand ciclista nòrd-american (7 victòrias e una 3ena plaça).

Lagui e popularitat[modificar | Modificar lo còdi]

Capitèt pas jamai çaquelà a ganhar lo Tour nimai tanpauc a cargar lo maillot jaune de lider de la corsa.

Fòrça popular, èra escaisnomat Popó (Poupou, en francés...) per sos admirators qu'èran a tengut fòrça nombroses e afogats sus las rotas del Tour, en pertot, lai que passava lo peloton dels correires, e cridavan a plec de gargalhòl, sens paus ni cès:

"Vas-y, Poupou!!!"

E quitament mai tard, quand en Raimond Polidor ne serà estat retirat del ciclisme professional, de mainats que lo s'èran pas jamai vist a córrer, e n'èran quitament pas nascuts quand comencèt el sa carrièra, cridavan, tot parièr, tre que vesián a passar un ciclista:

- "Ardit, Popó!!!"

E ardit, ardidàs, de segur ne foguèt tot lo long de la siá carrièra, de la siá vida, tostemps.

Grand Jacques[modificar | Modificar lo còdi]

N'acabèt fin finala per tornar veire lo sieu amic e adversari d'un còp èra, que n'èran venguts amics mentretant en gomar las errors del passat, Jacques Anquetil, quand se moriguèt aiceste d'un càncer en 1987.
Çò ne contèt mai tard lo grand campion lemosin que lo " Grand Jacques ", en tot veire la mòrt se sarrar, li diguèt que:

"... lo càncer (...èra...) tan desesperadament dolorós coma pojar lo Puèi de Doma cada jorn, a cada ora que Dieu fa...

....... E çò diguèt alara, qu'o me poirai pas jamai oblidar... :

" Mon brave amic, d'encara un còp seràs lo segond " ... "

Un escais escandalós[modificar | Modificar lo còdi]

D'efièch, èra estat tanben escaisnomat l' Eternal Segond per d'unes (sembla...) jornalistas que s'èran de segur desbrembat que s'èra el agut ganhat, tot lo long (e pro longa ne foguèt... un autre recòrd gaireben... sols benlèu en Gino Bartali amai en Joop Zootemelk... e de segur que seguràs na Jeannie Longo...) de la siá carrièra, entre 1960 e 1977, 189 victòrias.

Onors rendudas[modificar | Modificar lo còdi]

Foguèt fach cavalièr de la Legion d'Onor lo 25 de genièr de 1973 per Jacques Chirac, en Jacme Chirac, un conteiral sieu o quasi, d'a Tula, un vesin, e president de la Republica Francesa.

la Retirada a país[modificar | Modificar lo còdi]

.......Òme universal, en Pulidoru a Nihon, òme del campèstre...
...( ... de las raiç ben prundas...) e d'a la verda campanha lemosina eissit...
òme universau... la terra vielha daus suvenirs eternaus.. emb sos plais, sos ranvers, sos aubres, sos chens mai sos delesers, sos raives tan beus de grand' aiga... sa lenga tan genta, sos uviarns, sos estius, sos auseus, sa memòria, la charn ela-mesma dau monde e dau temps mai sos lunons d'aur dins lo ciau e chausa autra... beucòp de las chausas... etc.)...
tornèt viure dins son Lemosin natal, en tot participar de vegadas que i aguèt, a d'unas emissions de ràdio en lenga nòstra (Nhòrlas radiofonicas).

Lai s'esta el tranquilon tranquilon dempuèi la siá retirada dels pelotons, dins la siá maison, a Sant Liunard de Noblat, en lo sieu país tant aimat... la siá tèrra tant escarida... tan chara mai charida... Lemosin.