Peloneustes

Peloneustes ei un genre escantit de reptil marin dera familha des plesiosaures. Demorèc pendent eth jurassic miei (hè 162 milions d'ans). Es sues despulhes sigueren trapades en Anglatèrra.

Descripcion[modificar | Modificar lo còdi]

Aguest plesiosaure a deishat diuersi fossils gaireben sancers damb es sòns crans qu'an permès rebastir era sua forma. Ère un plesiosaure mès ben pètit que hèia demest 3 e 4 metres amb un còth qu'auia demest 21 e 22 vertèbres e un cran long que hèia 60 cm. Coma plan de plesiosaures eth sòn cos ère compacte e plan damb quate aletes tà nedar.

Ère Peloneustes coma plan de plesiosaures mès tanben auia quauques caracteristiques propies: auia ua sinfisis dera maishèra plan mès longa que non pas era d'autes pliosaurids. Auia demest 13-14 parelhs de dents demest es quals 2 canins. Auia donques d'aperaquí 20 dents en cada maishèra e es dents èren a seccions rondes damb ues linhes verticals que s'arturaven ena mieitat dera dent. Tanben es vertèbres cervicals èren particulars: auien ua trencada ena superficie ventral.

Classament[modificar | Modificar lo còdi]

Es prumèrs fossils de Peloneustes sigueren trapats en Peterborough, Anglatèrra e sigueren descrits per prumèr còp per Harry Govier Seeley. Aguest es classèc coma un nau genre aperat Plesiosaurus philarchus. Dempús, en 1889, Richard B. Lydekker pensèc qu'ère melhor acuélher aguesti laguens un nau genre aperat Peloneustes. Er olotipe se conserva en eth Sedgwick Museum de Cambridge.

Ua auta espècie deth genre Peloneustes, Peloneustes irgisensis, que demorèc en Russia pendent eth jurassic superior mès a sigut classada laguens deth genre Strongylokrotaphus o Plesiosaurus. D'autes despulhes classades coma Peloneustes an sigut trapats en Alemanha per Sachs en 1997.

Peloneustes ei un pliosaurid tipic, un grop de plesiosaures damb cap long e còth cuert, que demoraren pendent eth jurassic. Peloneustes ei donques familha damb eth genre Simolestes.

Eth sòn nom vie deth grec e vò díder nedaire dera argèla. Ei atau tà brembar era formacion Oxford Clay on sigueren trapats es fossils. Er epitet specific philarcus ei grec e vò díder amant eth poder e ei tà brembar es sues maishères plan poderoses damb dents agudes.

Paleobiologia[modificar | Modificar lo còdi]

Eth cap de Peloneustes ère long e es sues maishères robustes e damb dents plan ponchudes, perfectes tà gahar e nhacar peishi. Es quate pates evolucionaren tà 4 aletes e èren utilizades tà gahar direccion mentres nedava. Ère un hòrt nedaire que marchava pendent eth jurassic cercant peishi e celafolodes. Ei possible que fosse minjat ath sòn torn per d'autes pliosaurids mès grani, coma Liopleurodon.

Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]

· Seeley, H. G., 1869, Index to the Fossil remains of Aves, Ornithosauria, and Reptilia, from the Secondary System of Strata arranged in the Woodwardian Museum of the University of Cambridge.

· Lydekker., R., 1889, Catalogue of the fossil Reptilia and Amphibia in the British Museum (Natural History). Part II. Containing the orders Ichthyopterygia and Sauropterygia: London, Printed by Order of the Trustees of the British Museum, p. 307pp.

· R. Lydekker. 1889. On the remains and affinities of five genera of Mesozoic reptiles. Quarterly Journal of the Geological Society of London 45:41-59

· C. W. Andrews. 1913. A Descriptive Catalogue of the Marine Reptiles of the Oxford Clay. Based on the Leeds Collection in the British Museum (Natural History), London. Part II

· S. Sachs. 1997. Mesozoische Reptilien aus Nordrhein-Westfalen [Mesozoic reptiles from Nordrhein-Westfalen]. In S. Sachs, O. W. M. Rauhut, & A. Weigert (eds.), Terra Nostra. 1. Treffen der deutschsprachigen Paläoherpetologen Düsseldorf 22-27

· R. Araujo, A. S. Smith, and J. Liston. 2008. Alfred Leeds fossil vertebrate collection of the National Museum of Ireland - Natural History. Irish Journal of Earth Sciences 26:17-32

· Ketchum, H.F.; Benson, R.B.J. (2011). "The cranial anatomy and taxonomy of Peloneustes philarchus (Sauropterygia, Pliosauridae) from the Peterborough Member (Callovian, Middle Jurassic) of the UK". Palaeontology 54 (3): 639–665. doi:10.1111/j.1475-4983.2011.01050.x

· R. B. J. Benson and P. S. Druckenmiller. 2013. Faunal turnover of marine tetrapods during the Jurassic–Cretaceous transition. Biological Reviews