Montvarlan

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Montvarlan
Montbarla
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Sent Jòrdi, a Sent Jòrdi, Montvarlan
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 13′ 17″ N, 1° 05′ 38″ E
Superfícia 7,38 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
209 m
160 m
82 m
Geografia politica
País Carcin Armas de Carcin
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
82
Tarn e Garona Armas deu Departament de Tarn e Garona
Arrondiment
821
Los Sarrasins
Canton
8209
País de Sèrras Sud Carcin (Lausèrta abans 2015)
Intercom
248200149
CC del País de Sèrras en Carcin
Cònsol Jean-Paul Richard
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
180 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

183 ab.
Densitat 21 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 82110
Còde INSEE 82122

Montvarlan[1],[2],[3],[4] (Montbarla en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament de Tarn e Garona e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri[modificar | Modificar lo còdi]

Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son G. de Monvalra, en 1140, Stephanus de Monvaldran, en 1159, de Monte Valra, en 1159, Guiraud de Monvalra, en 1170, de Mont Valdrano, de Mont Valra, en 1176, de Monte Valrano, en 1176 e 1177, Stephani de Montevalrano, en 1180, T.G. de Monvalra, cap a 1185, Monvalra, en 1185, Brus de Monvalra, en 1188, Sancti Georgi de Monte Valrano, en 1271, Sancti Georgi de Montbarla, cap a 1400, Montbalva, en 1526, Sanctus Georgius de Monte Valrano, en 1580, S. Georgii de Montvalra, en 1640, St George de Monbarla, sus la mapa de Cassini a la fin del sègle XVIII. Lo primièr element del nom es l'occitan mont, del latin mons, montis, mès lo segond element es interpretat divèrsament. Dauzat e Rostaing vesián dins Barla lo sens de brandant, del vèrbe barlar, varianta de bra(n)lar. Mès un tal adjectiu depreciatiu auriá, segon Burgan e Lafon, una acceptabilitat toponimica febla per un castèl [de mai, la proposicion sembla confondre infinitiu e participi present]. Lo nom germanic Berlannus, prepausat per Negre (citat per Burgan e Lafon) es en contradiccion ambe las fòrmas ancianas, en V-, que probable Negre coneissiá pas. Val mai causir Valerus, un nom rutul (un pòble de Laci) citat per Virgili, [ o inferit de Valerius], ambe'l sufixe latin -anum. La sincòpa de la pretonica e l'apocòpa (normala) de la pòsttonica explican l'evolucion en Valra(n), puèi una metatèsi cambièt la plaça de l'-r. Cf. Valros. Sembla que lo nom de la familha mèstra del castèl (que los Angleses destrusiguèron a la fin del sègle XIV) siá anterior al nom del lòc. Lo nom de la parròquia, Sent Jòrdi [seŋ'tsɔrdi], es pus sovent utilizat localament que Montvarlan [5],[6]. La prononciacion es [muŋbar'la].

L'articulacion de l davant r es malaisida, çò qu'explica la tendéncia, que las fòrmas de 1159 e 1176 permeton de constatar, a intercalar un d epentetic entre las doás consonantas. Mès sembla que lo conservatisme natural de la lenga empachèt aquela solucion de perdurar. Lo problèma foguèt resolgut après (atestacion de 1400) per una metatèsi : quand r es davant l, la prononciacion demanda pas d'esfòrç. Al mens a l'escrit, la fòrma tradicionala -Valra(n subrevisquèt un temps (atestacion de 1640), mès se pòt pas saber s'aquel conservatisme grafic correspondiá a l'oral a un polimorfisme entre Montvalra(n) e Montvarla(n).

  • Sent Jòrdi. Lo nom d'aquel oficièr de Capadòcia, martir en 303 del temps de Dioclecian,ven del grèc georgios, « agricultor ». I a plan de legendas a prepaus d'aquel sent e mai que mai son combat contra un dragon que ne fa un sent sauroctòn. [7],[8]

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

Los Angleses destrusiguèron lo castèl a la fin del sègle XIV [5]. Aquel castèl de Montvarlan deviá èsser sus una tuca a l'oèst-sud-oèst de Sent Jòrdi, ocupada auèi per un castèl d'aiga. L'emplaçament correspond a la situacion de Monbarla, mercada per la mapa de Cassini.

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Jean-Paul Richard    
març de 2008 2020 Jean José Gary    
junh de 1995 2008 Monique Deligne    
març de 1977 1995 Jean-Paul Lafon    
1953 1977 Roger Saint-Hilary    
1944 1953 Roger Lolmède    
1942 1944 Paul Dellac    
1935 1942 Alfred Dalquié    
1925 1935 Léonce Dalquié    
1908 1925 Louis Laborie    
1900 1908 Augustin Bruguières    
1870 1900 Jean-Baptiste Marie Camille Bruguières    
1847 1870 Jean-Baptiste Louis Honoré Dalquié    
1838 1847 Jean-Pierre Marcel Bruguières    
1832 1838 Jean-Baptiste Bruguières    
1815 1832 Jean-François Delvolvé    
1800 1815 Jean-Louis Crocy    
1795 1800 Jean-Baptiste Rival    
1792 1795 Bertrand Papan [9]    
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lausèrta; es ara del canton de Pays de Serres Sud-Quercy (en francés), donc del País de Sèrras Carcin Sud.

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 155, totala: 156

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
385 362 367 412 425 420 448 450 447

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
407 368 358 341 319 293 291 293 298

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
275 251 266 228 256 247 244 233 212

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
174
166
151
163
179
165
168
168
171
174
2009 2010
165
168
162
163
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas ambe la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

Veire tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]

  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2.  Toponimia occitana.
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. . Top'Òc: Diccionari toponimic occitan.
  4. Institut d'Estudis Occitans. . BdTopoc–Geoccitania.
  5. 5,0 et 5,1 Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 169-170
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 473
  7. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 233
  8. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/1024/Saint-Georges.html
  9. https://www.annuaire-mairie.fr/ancien-maire-montbarla.html