Michel Sapin

Michel Sapin, nascut lo 9 d'abril de 1952 a Boulogne-Billancourt, es un òme politic francés, nomenat lo 16 de mai de 2012 coma ministre del Trabalh, de l'Emplec e del Dialòg social dins lo govèrn de Jean-Marc Ayrault.

Membre del Partit socialista, Foguèt deputat de l'Indre e dels Nauts de Sèina, ministre delegat prèp del ministre de la Justícia (mai de 1991 - abril de 1992, govèrn d'Édith Cresson), ministre de l'Economia e de las Finanças (avril de 1992 - març de 1993, govèrn Pierre Bérégovoy) e ministre de la Foncion publica e de la Reforma de l'Estat (govèrn Lionel Jospin). Tanben èra president del Conselh Regional del Centre de 1998 a 2000 puèi de 2004 a 2007. Foguèt reelegit en 2007 deputat de l'Indre e cònsol màger d'Argenton-sur-Creuse.

Biografia[modificar | Modificar lo còdi]

Originas, formacion[modificar | Modificar lo còdi]

Filh de Claude Sapin, executiu superior, e de Claude Garteiser, Michel Sapin Dintrèt a Escòla Normala Superiora en 1974, dins la seccion letras, puèi a l'ENA en 1978, annada de François Hollande, Ségolène Royal e Dominique de Villepin.

A sa sortida de l'ENA, causiguèt per afectacion lo tribunal administratiu de París.

Carrièra politica[modificar | Modificar lo còdi]

Michel Sapin aderiguèt al PS en 1975. Membre del burèl nacional del PS, foguèt

secretari nacional a las questions economicas (1997 - 1998)^[1] ;
secretari nacional a l'emplec (decembre 1998 - març 2000) ;
responsable nacional a la Tresauraria prèp del Primièr secretari (mai 2003) ;
secretari nacional a l'economia e a la fiscalitat (15 de febrièr de 2007}}).

Sostenguèt la candidatura de Ségolène Royal a l'investitura del PS per l'eleccion presidenciala de 2007. Lo 15 de febrièr de 2007, aprèp la demission d'Éric Besson, que contestava la campanha de Ségolène Royal, li succediguèt al pòste de secretari nacional del PS encargat de l'economia.

En novembre de 2011, François Hollande, candidat PS a l'election presidenciala, ne faguèt un membre clau de son equipa de campanha lo nomenant encargat del projècte presidencial.

Mandats electius[modificar | Modificar lo còdi]

Conselhs municipals[modificar | Modificar lo còdi]

1989 - 1994 : conselhièr municipal de Nanterre.
Cònsol màger d'Argenton-sur-Creuse en 1995-2001 e en 2002-2004. Primièr adjunt al cònsol d'Argenton-sur-Creuse en 2001-2002 e de 2004 a 2007. En 2007 foguèt reelegit màger pel conselh municipal.
President de la Comunautaut de Comunas del País d'Argenton-sur-Creuse (1988).

Conselhs generals[modificar | Modificar lo còdi]

Membre del Conselh General d’Indre de març de 1998 a març de 2004 (non candidat apuèi)

Conselhs regionals[modificar | Modificar lo còdi]

Membre del Conselh Regional d'Illa de França de 1992 a 1994.
Membre del Conselh Regional del Centre, foguèt president d'abril de 1998 a abril de 2000 e tornarmaia dels 2 d'abril de 2004 a agost de 2007. Demissionèt de la presidéncia per causa de cumul de mandats.

Deputat a l'Assemblada Nacionala[modificar | Modificar lo còdi]

Deputat d'Indre (1981-1986), foguèt secretari (1983 - 1984), puèi vicepresident de l’Assemblada Nacionala (1984-1985)
Deputat dels Nauts de Sèina (1986 e 1988 - 1991), foguèt president de la Comission de las Leis Constitucionalas, de la Legislacion e de l'Administracion Generala de la Republica (1988)
Deputat d'Indre (17 de junh de 2007)

Foncions ministerialas[modificar | Modificar lo còdi]

Ministre delegat prèp del ministre de la Justícia (mai de 1991 - abril de 1992) dins lo govèrn Edith Cresson
Ministre de l’Economia e de las Finanças (abril 1992 - març de 1993) dins lo govèrn de Pierre Bérégovoy, deguèt afrontar las doas crisis provocadas pel succès relatiu de l'« òc » al tractat de Maastricht
Ministre de la Foncion Publica e de la Reforma de l’Estat (març de 2000 - mai de 2002) dins lo govèrn de Lionel Jospin
16 de mai de 2012: ministre del Trabalh, de l'Emplec e del Dialòg social dins lo govèrn de Jean-Marc Ayrault

Posteritat[modificar | Modificar lo còdi]

Daissèt una lei dicha « lei Sapin », promulguada en genièr de 1993, lutant contra la corrupcion. La lei Sapin transformèt las règlas economicas del mercat publicitari.