Mans de Breish
Mans de Breish (nascut Gérard Pourhomme[1] lo 29 de genièr de 1949 a Carcassona) es un cantaire e escrivan occitan. Canta en occitan e escriu en francés.
Es demèst los cantaires mai importants del reviscòl de la cançon occitana dins las annadas 1970. Se ditz qu'aprenguèt a jogar de la guitarra amb los caracos de Carcassona. Son los amics del licèu que li donèron son escais de mans de bruèis (breish es la prononciacion locala).[2]
Après dos albums, trabalhèt dins lo sector bancari, e tornèt a publicar albums a partir de 2000. Après son CD consacrat a la mesa en musica de poèmas de Joan Bodon, "Alba d'Occitània", sortiguèt dos albums "La Guerra Bartassièra" e "Ont se'n va", que tornan mesclar lo militantisme e la poesia amb de mai en mai de jazz.
Discografia[modificar | Modificar lo còdi]
- Las Plantas (Ventadorn, 1969)
- Mans de Breish canta Joan Bodon (Ventadorn, 1970)
- Volèm viure al país (Ventadorn, 1975).
- Autonomia! (Ventadorn, 1977).
- Flor de Luna (Aura, 2000).
- Alba d'Occitània. Mans de Breish canta Joan Bodon. (Aura, 2004).
- La Guèrra Bartassièra (2011)
- Ont se'n va (2017)
Libres[modificar | Modificar lo còdi]
- Mans de Breish. Cantarèla. Poèmas occitan-francès. Carcassona. IEO d'Aude. 2006. ISBN 9782859104108.
- Jean Guilaine, Daniel Fabre, Mans de Breish. La fête à Ladern: histoire, ethnologie et vécu d'une fête en Languedoc. GARAE, Hésiode. 2004. ISBN 9782906156265.
- Mans de Breish, André Mignot. Le miroir de l'absence. Pièce en trois actes. Jean Marc Savary. 2013. ISBN 9791090567276.
- Mans de Breish. Something. Jean Marc Savary. 2017. ISBN 9791090567740
Nòtas e referéncias[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ sa ficha sul sit de la SPPF
- ↑ Yves ROUQUETTE, La Nouvelle chanson occitane, Privat, Tolosa, 1972