Lo Silenci

Lo Silenci
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Títol original	Tystnaden
Realizacion	Ingmar Bergman
Actors principals	Ingrid Thulin Gunnel Lindblom
Scenari	Ingmar Bergman
Musica	Ivan Renlinden
Decòrs	P. A. Lundgren
Vestits	Marik Vos-Lundh Bertha Sånnell
Fotografia	Sven Nykvist
Montatge	Ulla Ryghe
Produccion	Allan Ekelund
Societat de produccion	Svensk Filmindustri (SF)
Format	Blanc & negre
Genre	drama psicologic
Durada	96'
Sortida	1963
Lenga(s) originala(s)	suedés
País d’origina	Suècia

Lo Silenci (Tystnaden en lenga suedesa...) es un filme de n' Ingmar Bergman, considerat lèumens coma lo tresen d'una trilogia subre lo silenci de Dieu amb En pel miralh e Lutz d'ivèrn.

Sinòpsi[modificar | Modificar lo còdi]

Doas sòrres, n'Anna e n'Estèr, se'n tornan a Suècia aprèp las vacanças, amb lo filh de dètz ans d'Anna, Johan que s'apèla, mas se veson forçadas de s'aplantar dins un otèl d'estil finisègle gaireben vuèg per encausa de la malautiá d'Estèr, una tuberculòsi engreujada per un alcoolisme extrèm.

Se tracha d'un país estrangièr a mand de cridar guèrra, çò sembla, e que se ne comprenon pas cap la lenga quitament se l'Estèr es traductritz professionala. Ne sabrem sonque lo nom de la vila, que Timoka se ne ditz...

Los sols clients de l'otèl semblan d'èsser de nanets d'un espectacle de teatre vesin... ne van far irrupcion vestits d'un biais istoric teatrós, coma nans eissits sobte d'una tela d'en Diego Velázquez, dins l'otelàs immens e ensilenciat de las parets ofegantas e dels sieus plafons ben tròp nauts.

Mentre n'Anna assistís a l'espectacle teatral, se vei un parelh a far l'amor davant ela, sens pas cap amagar sa passion. N'es tota atissada l'Anna que li ne va far bèl-bèl a un cambrièr del cafè.

Mentretant ne demòra l'Estèr soletona al lièch, ajudada per un vielhòt.

L'Anna amb lo cambrièr van aver una relacion mèrament fisica, amb sodomia, qu'es lo primièr còp al cinèma, que çò se ne menciona quicòm a perpaus d'aquel tipe de relacion sexuala.

O va far tot l'Anna per que la siá sòrre o sàpia de que se passèt, que sempre son en conflicte e se ne tenon de carpinhadas.

Lo Johan es el que li va aprene a sa tanta que sa maire dintrèt dins una cambra amb un òme inconegut.

Estèr ne va far un infart mas l'Anna la se va daissar soleta en mans d'un vièlh cambrièr, en tot partir amb lo sieu filh.

Aiceste li ne va legir a sa maire una letra corta que n'Estèr escriguèt dins la lenga desconeguda e que ne serà la darrièra Hadjek, valent a dire arma umana.