Lingua franca

Lenga franca

Amb lo tèrme lenga franca o lenga veïculara (o lingua franca^[1]) es designat una lenga adoptada coma mejan de comunicacion per de populacions de lenga o de dialèctes mairals diferents.

En Euròpa durant una part de l'Antiquitat, s'adoptavan coma linguas franca lo grèc e lo latin. Dins una cèrta mesura, l'alemand, lo portugués, l'indi o lo mandarin an tanben agut o an encara aquela caracteristica similara.

Dins los domènis socioculturals, economics e tecnologics dal mond modèrne actual se considèra que la lingua franca o lenga internacionala es la lenga anglesa.

Exemples[modificar | Modificar lo còdi]

Linguas franca istoricas[modificar | Modificar lo còdi]

Accadian puèi Aramèu
Sanscrit
Chinés classic
Grèc koinè
Tamol ancian
Latin
Sogdian
Eslau ancian
Lingua franca mediterranèa - Pendent l'Edat Mejana a fins au sègle XIX, la lingua franca, conoissuda tanben sota l'apelacion sabir ò mauresc, èra lo nom d'una lenga romanica qu'èra una lenga mesclada d'un biais majoritari de vocabulari occitan^[2], d'italian dialectau, d'espanhòu amb quauquei mots francés, turcs ò Arabis amb una gramatica reducha (abséncia de conjugasons per exemple).
De notar que l'unenc diccionari de Lingua Franca fuguèt estampat a Marselha en 1830.
Italian