La Bastida Esparveirenca

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
La Bastida Esparveirenca
Labastide-Esparbairenque
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista generala de la Bastida Esparveirenca.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 22′ 54″ N, 2° 23′ 45″ E
Superfícia 16,77 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
984 m
448 m
300 m
Geografia politica
País  Lengadòc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
111
Carcassona
Canton
1119
La Val d'Orvièlh (Lo Mas de Cabardés abans 2015)
Intercom
200042463
CC de la Montanha Negra
Cònsol Marc Mahoux
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
67 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

67 ab.
Densitat 5,01 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Labastidencs (en francés)
Còde postal 11380
Còde INSEE 11180

La Bastida Esparveirenca (Labastide-Esparbairenque en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia[modificar | Modificar lo còdi]

Comunas a l'entorn.

Toponimia[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : S. Andreas de Preverenca en 1269, Castrum de Preverenca en 1260, Apud Preveirencam en 1262, Apud Preverencham, in ecclesia S. Andreas en 1283, Bastida Preveyrenca en 1327-28, Bastida Sparbeyrencha en 1338, Bastida Sparbayerenca en 1347, Bastida en 1377, Bastide Esparvairenque en 1532, Bastida Esparvayrenca en 1544, Pravairenque en 1211-1589, Provenque en 1260-1589, La Bastide Esparveirenque en 1781 [1].
Segon Dauzat, lo mot bastida agèt d'en primièr lo sens de « fortificacion », puèi designèt de vilas pichonas fondadas als sègles XIII e XIV, ambe de franquesas autrejadas als abitants, mes sèm pas dins l'Oèst occitan e aquel sens es probablament pas a reténer aicí. Lo determinant es segon Dauzat « l'ancian provençal » preveire, prèire [2]. Los Féniés pensan al nom de l'esparvièr, ambe sufixe -enc [3], mes non pòdon pas res contra las fòrmas ancianas que donan rason a Dauzat; pr'aquò, l'atraccion paronimica del nom de l'esparvièr joguèt a partir del sègle XIV.

Sant Sarnin[modificar | Modificar lo còdi]

La glèisa, sola, es al limit ambe Ròcafèra, puslèu del costat de La Bastida. Èra una annèxa de Cuccervièrs e un ancian priorat, del capítol de Sant Nazari de Carcassona. Las fòrmas ancianas son : Ecclesia Sancti Saturnini de Vales en 1133, Decimale Sancti Saturnini de Querio Serverio en 1269, Ecclesia Sancti Saturnini de Valers en 1337, Esglise et simentière à Sainct Cernin en 1641, Saint Sernin en 1781[4].
Sant Sarnin representa Saturninus, nom latin del primièr avesque de Tolosa, martirizat en 257[5],[6],[7].

Istòria[modificar | Modificar lo còdi]

Administracion[modificar | Modificar lo còdi]

Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Marc Mahoux    
març de 2001 2020 Régis Huc PS  
  2001      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia[modificar | Modificar lo còdi]

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 84, totala: 87

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
446 476 511 489 506

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 392 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 250 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
138
113
90
86
94
103
87
85
83
87
2009 2010
87
91
85
89
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 67 abitants e la densitat èra de 4 ab/km².

Lòcs e monuments[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas[modificar | Modificar lo còdi]

  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 189, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f281.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 57, a Bastia
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 303
  4. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 419, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f511.item.texteImage
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 591, a St-Cernin
  6. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 290
  7. https://nominis.cef.fr/contenus/saint/9431/Saint-Sernin.html