Guèrra dei minas
La guèrra dei minas es un aspècte dau combat navau modèrne que gropa leis operacions e lei tacticas regardant l'usatge, la mesa en plaça, la deteccion e la neutralizacion dei minas marinas. Apareguda durant la Guèrra de Secession, es venguda un element important dei conflictes majors car permet d'atacar lei rotas maritimas, de blocar un pòrt ò de menaçar una flòta enemiga amb un minimom de mejans. La màger part dei flòtas de guèrra modèrna mantènon donc plusors unitats de naviris especializats dins la deteccion e la destruccion dei minas.
Istòria[modificar | Modificar lo còdi]
La guèrra dei minas es apareguda durant la Guèrra de Secession (1861-1865). Per assaiar de rompre lo blocus impausat per la marina unionista, la Confederacion formèt una unitat destinada a concebre e plaçar de minas marinas dins seis aigas litoralas. L'operacion aguèt pauc d'efiechs sus lo debanament dau conflicte amb 48 naviris nordistas destruchs ò grèvament tocats (e 11 naviris sudistas). Pasmens, l'idèa foguèt represa per plusors país e integrada au sen dei doctrinas d'ataca dei rotas maritimas. L'usatge dei minas foguèt donc fòrça important durant lei doas guèrras mondialas. Aquò favorizèt de recèrcas per metre en servici de modèls novèus capablas de demorar esconduts a quauquei mètres de prefondor. Lei sistèmas permetent de gerir l'explosion conoguèron tanben una diversificacion importanta amb l'aparicion de minas acosticas ò magneticas. En parallèl, de naviris especializats dins la cèrca e la neutralizacion dei minas apareguèron. Durant la Guèrra Freja, lei recèrcas continuèron per renfòrçar la furtivitat dei minas. Dins aquò, l'usatge dei minas demorèt limitat a de conflictes regionaus coma la Guèrra de Vietnam (blocus dei pòrts nòrd-vietnamians) ò la Guèrra Iran-Iraq.
Mejans de la guèrra dei mina modèrnas[modificar | Modificar lo còdi]
Minas marinas[modificar | Modificar lo còdi]
.jpg)
Una mina marina (ò mina sosmarina) es una carga explosiva plaçada a la superficia, entre doas aigas ò au fons de la mar. Un detonator assegurar son explosion au passatge d'un naviri ò d'un sosmarin. Dos ensembles de critèris permèton de descriure son mòde d'accion. Lo premier es sa posicion dins l'aiga. Lei minas a orinc son liadas per un cable a un blòt saorrat. Aquò permet de leis escondre a quauquei mètres en dessota de la superficia e de lei mantenir dins una zòna determinada. Lei minas de fons son normalament utilizadas a de prefondors de mens de 60 m. Pesucas, demòran au fons de la mar e son concebudas per tirar una torpilha au passatge d'un naviri. Lei minas derivantas son laissadas a la deriva dins lei corrents marins. Aquela tecnica permet d'aumentar la portada de l'unitat encargada de negar la mina. Pasmens, es perilhosa car es pas possible de conóisser la posicion futura de l'engenh. Lei minas rampantas son una varianta de la mina derivanta. Pasmens, es equipada d'un blòt pesuc per demorar esconduda entre doas aigas. Enfin, existís la mina ludion qu'es una mina dotada d'un sistèma de contraròtle idrostatic que la mantèn a una prefondor determinada.
Lo segond critèri de destriament entre lei diferentei minas regarda lo sistèma de mesa a fuòc. Lei minas de contacte, desenant raras car obsolètas, èran equipadas d'antenas ò de banas destinats a intrar en contacte amb un naviri. Lei sistèmas modèrnas son dichs « d'influéncia » car permèton de detectar lo passatge d'un naviri sensa contacte dirècte. N'existís tres tipes. Lei minas magneticas son activadas per la deteccion de la massa metallica d'un naviri. Lei minas acosticas explosan après deteccion d'un bruch de motor ò d'eliças. Enfin, lei minas de depression mesuran lei variacions de pression. La màger part dei minas modèrnas combinan mai d'un sistèma de deteccion.
[modificar | Modificar lo còdi]
Lo minador[modificar | Modificar lo còdi]
Lei minadors son de naviris leugiers e discrèts destinats a la negada de minas marinas. Apareguts au començament dau sègle XX, dispareguèron pauc a pauc amb l'aparicion de tecnicas novèlas permetent de plaçar de minas a partir d'un naviri militar quin que siegue ò a partir d'aeronaus. Au començament dau sègle XXI, la marina finlandesa èra l'unica flòta operacionala qu'utiliza de minadors (que servisson tanben de patrolhaire).
Lo dragaire de minas[modificar | Modificar lo còdi]
Lei dragaires de minas son de naviris militars leugiers destinats a l'eliminacion dei minas gràcias a una draga mecanica, acostica ò mecanica qu'es remoucada per lo bastiment eu meteis. Aquela operacion es sovent perilhosa car lei dragaires de minas son pas ò pauc equipats de sistèmas permetent la deteccion dei minas. Dos tipes de draga existisson :
- lei dragas mecanicas permèton de copar leis orins dei minas per lei destrurre a la superficia gràcias a un canon leugier ò un fusiu.
- lei dragas d'influéncia que simulan lo passatge d'un naviri. Permèton d'entraïnar l'explosion dei minas magneticas e acosticas.
Per assegurar sa mission, lei dragaires de minas son concebuts per empedir l'explosion dei minas situadas a proximitat dau naviri. Ansin, la còca es generalament facha dins un materiau non magnetic (fusta...) e lo bruch dau motor es limitat. Aqueu tipe de naviri apareguèt durant la Premiera Guèrra Mondiala e conoguèt de melhoraments regulars fins ais ans 1970. Pasmens, dempuei aqueu periòde, lei flòtas modèrnas o remplaçan per de caçaires de minas.
Lo caçaire de minas[modificar | Modificar lo còdi]
Successors dei dragaires de minas, lei caçaires de minas son de naviris leugiers destinats a la deteccion e a la neutralizacion dei minas. Per aquò, dispausan de mejans de deteccion importants (sonar, robòts sosmarins, grop de sotaires...) que li permèton tanben d'assegurar de missions de susvelhança de zònas ò de reconoissença avans l'arribada d'una flòta ò d'un naviri important. Lei caçaires de minas pòdon tanben servir per la cèrca d'epavas. Per aquò, lo materiau de basa dau naviri es chausit per redurre sa signatura magnetica (alumini, fibras de veire...) e lo motor es dotat de sistèmas, coma de coissins de cauchó, destinats a demenir l'emission de vibracions. L'armament es leugier e constituit de canons ò de mitralhièras. Es principalament destinat a l'ataca dei minas e lei caçaires de minas son fòrça vulnerables ai menaças aerianas e navalas.
Annèxas[modificar | Modificar lo còdi]
Liames intèrnes[modificar | Modificar lo còdi]
Bibliografia[modificar | Modificar lo còdi]
- (en) C. Cope, Low Magnetic Signature Propulsion System, Engineering Matters, 1996.
- (en) B. Froidurot, L.-L. Rouve, A. Foggia, J.-P. Bongiraud, G. Meunier, Magnetic Discretion of Naval Propulsion Machines, Institute of Electrical and Electronics Engineers, 2002.
- (en) John J. Holmes, Reduction of a Ship's Magnetic Field Signature, Morgan & Claypool Publishers, 2008.